 |
|
Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.
|
|
|
|
Lepiej kochać, a potem płakać. Następna bzdura. Wierzcie mi, wcale nie lepiej. Nie pokazujcie mi raju, żeby potem go spalić.
|
|
|
|
Wiem, że mnie kochasz, ale nie wiem dlaczego. Patrzę na ciebie i nie mogę zrozumieć: dlaczego to ja. Za każdym razem gdy odzyskuję równowagę, znowu ją tracę. Bo to nie powinnam być ja i myślę, że gdy do tego dojdziesz, zabije mnie to.
|
|
|
|
Najgorsze, gdy zaczynasz się do kogoś przyzwyczajać, pomyślała. Czujesz się samotna, gdy nie ma go przy tobie.
|
|
|
|
Życie nauczyło ją, że nie istnieją proste odpowiedzi i szczęśliwe zakończenia.
|
|
|
|
– Dlaczego niektórym słowo „kocham” przychodzi z takim trudem?
– Bo wymawiając je, stajesz się bezbronny.
|
|
|
|
– Czasem los bywa okrutny.
– Nie czepiaj się losu, to ludzie są okrutni.
|
|
|
|
Wiedziałem, że życie nas okalecza. Każdego z nas. Nie da się tego uniknąć. Ale powoli zaczynam się przekonywać, że możemy zostać uzdrowieni. Że nawzajem się uzdrawiamy.
|
|
|
|
I choć nikt mnie tego nie uczył, wiem, że na tym polega miłość. Jeśli jest prawdziwa, sprawia, że człowiek staje się kimś więcej, niż był, kimś więcej, niż wierzył, że może być.
|
|
|
|
Cisza. Brak odpowiedzi. Kłopot polegał na tym, że cisza to też odpowiedź.
|
|
|
|
Porzuciłeś mnie (…) Nigdy Ci tego nie mówiłam, ale teraz Ci powiem. Opuściłeś mnie. Zostawiłeś. Zostawiłeś mnie w takiej tęsknocie, że no nie wiem, jak to napisać, ale ogromnej. Nie potrafiłam się z tego otrząsnąć.
|
|
|
|
Nie wiem jak to jest gdy kocha się tak jak Julia, miłością tak silną, że zmusza do porzucenia bliskich i przepłynięcia mórz, ale chciałabym wierzyć, że jeśli dane mi będzie kiedyś tak pokochać to będę miała odwagę by za tym pójść.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
