 |
i to bezcenne ' już przestajemy!' i znów zaczynamy śmiać się niekontrolowanym śmiechem
|
|
 |
Jedno słowo mniej, a byłabym pewnie w innej klasie, z innymi wspomnieniami.
|
|
 |
w pamięci zawsze będę osiedlove ławki, te nasze pierwsze kroki w zakazanym świecie.
|
|
 |
wiem, życie jest trudne. wymaga tego, by znaleźć w sobie siłę by iść dalej nie oglądając się za siebie. nigdy się nie poddawać jest niezwykle ciężko. dlatego osoby, które tej siły nie mają zaczynają robić rzeczy zakazane, chcąc uciec w inny świat.
|
|
 |
ją uspokajał widok spadających płatków śniegu,jego widok płomienia. różnili się od siebie wszystkim, pewnie dlatego tak się wzajemnie pociągali.
|
|
 |
im dłużej czekasz by coś wyznać, tym więcej tracisz.
|
|
 |
mówili, że schwytałam niebo, lecz ja wciąż wychylałam się by ujrzeć zakazane.
|
|
 |
Pamiętam tamte wszystkie szkolne korytarze, mogłabym chodzić po nich z zamkniętymi oczami. To tam zostało nasze dzieciństwo. Tam dorastaliśmy. Uczyliśmy się życia w naszej szkolnej społeczności. Przeżywaliśmy życiowe dylematy, pierwsze miłości i rozstania. Konflikty przekonań. Nabywaliśmy cech, które są w nas aż do dziś i myślę, że pozostaną tam na zawsze. Więc teraz, kiedy jesteśmy w innej szkole, dlaczego przechodzimy obok siebie bez żadnego 'cześć' ? Czy chcemy odciąć się w ten sposób od przeszłości? To bez sensu.
|
|
 |
stać przed faktem dokonanym, a samemu dokonywać wyboru to jest zasadnicza różnica. Pamiętaj o tym
|
|
 |
miłość jest swego rodzaju definicją więzienia
|
|
 |
był z pozoru idealny. ona tak niedoświadczona. logiczne, że uległa jego zaletom zewnętrznym. ot głupia, tak często powtarzająca się love story.
|
|
 |
tyle bym oddała za jeden świadomy sen, w którym cofnęłabym się do tamtego dnia i celowo poszła w inną stronę.
|
|
|
|