| 
                                                                            
                                                                                            
                                                
                                                
                                                                                                                            
                                            
                                        
                                        
                                                                                        
                                                
                                                    
                    
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Uczę się milczenia. Słowami można się zadławić. |  |  
             
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Jeśli kiedykolwiek mnie opuścisz, zostaw trochę morfiny przy drzwiach. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Nawet nie wiecie jak trudno mi przed wami ukrywać całą tę prawdę. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Monotematyczny monolog myśli. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Jest za późno na płacz, zbyt niepewnie by ruszyć dalej. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Siedzę w parku na ławce i obserwuję pościg, gonią ku szczęśliwości ludzie dorośli. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Czasami dwie dobre osoby naprawdę nie są w stanie stworzyć zdrowej, trwałej relacji, mimo że bardzo chcą. Bo nie pasują, bo mają inne potrzeby, bo nie umieją mówić do siebie tak, by się słyszeć. / net |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | You’re not broken. You’re just still carrying the grief of not being chosen—in the place you needed it most. / net |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | When no one ever prioritized you, your brain learns to run on empty.
You keep moving, giving, showing up — but the tank is always near zero. That’s why even small tasks feel impossible. / net |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Drogi Pamiętniku. To ostatnia strona, byłeś świadkiem moich chwil słabości i moich uniesień. Wiedziałeś ile on dla mnie znaczył, tylko ty wiedziałeś jak wielka była moja miłość. Byłeś świadkiem mojej pierwszej miłości. Drogi Pamiętniku - nasza miłość dobiegła końca. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Dałam Ci świat i moje serce, zrobiłam to wszystko z uśmiechem na twarzy, dałam Ci miłość, myśli i duszę, myślałam, że to było wzajemne. |  |  
            
            
                
                    
                        |  | 
                                
                                    
                                                                            | Wkrótce nadejdzie ten dzień, w którym będziemy mijać się ulicą. Wtedy będę ulotna jak sen, już nie będziesz mógł mnie mieć. |  |  |  |