 |
|
-chciałabym skoczyć na bungee. -ale przecież to niebezpieczne. -wiem. ale jeśli wyszłabym z tego cało, przeżyłabym naprawdę wspaniałe chwile mojego życia. -a jeśli coś by Ci się stało? -wtedy być może on w końcu zrozumiałby, jak bliski był utraty mnie na zawsze i przyznałby się jak bardzo mu zależy.
|
|
|
|
-to nie może się tak skończyć. -a co Ty zrobiłabyś, gdyby on wysłał Ci smsa o treści "czy Ty się przypadkiem mną nie bawisz?" -nie wiem. może odpisałabym chociaż jedno krótkie, proste "nie"...
|
|
|
|
możemy myśleć, że to koniec, ale to się nie skończy w ten sposób. nie tutaj. i nie teraz. mam takie, może zupełnie bezpodstawne, przeczucie, że jesteśmy na siebie skazani. i cokolwiek byśmy zrobili, i czegokolwiek byśmy chcieli, kiedyś na pewno jeszcze się spotkamy. los skrzyżuje nasze drogi ze sobą. możesz być tego pewien.
|
|
|
|
gdybym przynajmniej miała pewność, że Ci się nie podobam. gdybyś powiedział mi prosto w oczy, że nic z tego nie będzie, łatwiej byłoby mi się z tym pogodzić. dać sobie spokój. a tak, jeszcze bardziej dołuje mnie uczucie, że mogłabym być szczęśliwa, a nie jestem. że straciłam coś, zanim jeszcze miałam szansę to dostać.
|
|
|
|
może jeszcze o tym nie wiesz, ale bez słów też można kogoś ranić. na przykład Ty posiadasz dar takiego wymownego milczenia, które całe moje życie wywraca do góry nogami.
|
|
|
|
może nazwiesz mnie naiwną, ale ja wierzę, że gdzieś istnieje taka osoba, przeznaczona tylko dla mnie. któregoś dnia ją spotkam. może nie dzisiaj, i nie jutro, ale kiedyś na pewno. i wiesz, będę cholernie szczęśliwa.
|
|
|
|
i kiedy powoli wracała do względnej normalności, on znowu postanowił pojawić się w jej życiu. zawsze potrafił wszystko tak perfekcyjnie psuć. tym razem padło na niej prawie zrównoważony świat. tak bardzo chciała go nienawidzić. nawet nie wiedział jak nienawidziła siebie za to, że nigdy tego nie potrafiła.
|
|
|
|
-chyba nie potrafiłem kochać Cię tak, jakbyś tego chciała. -a skąd Ty możesz wiedzieć czego ja chciałam?! nigdy niczego od Ciebie nie oczekiwałam. potrzebowałam tylko, abyś był. przytulił mnie, pocieszył. to nie takie skomplikowane. ale Ty masz kolegów, deskę. po co w ogóle chciałeś wtedy ten numer telefonu?! gdybyś nie poprosił, nie dałabym Ci go. wszystko zostałoby jak kiedyś i nikt nie miałby do nikogo pretensji! -ja miałbym. do siebie. że nigdy nie spróbowałem.
|
|
|
|
wiesz? jest dobrze. jest dobrze, kiedy staram się o Tobie nie myśleć. i wtedy, gdy przypominam sobie tylko te szczęśliwe momenty. pełne nadziei smsy. a o tym, że to się już nie powtórzy myślę tylko wieczorami, kiedy jestem sama. i nikt nie wie, jak bardzo czuję się oszukana, i jak bardzo mam do Ciebie żal, że chciałeś wtedy ten jebany numer telefonu, i do siebie, że Ci go dałam.
|
|
|
|
-to kretyn. nie napiszę do niego. mam kompletnie wyjebane. już mnie nie obchodzi. nie pozwolę tak sobą pomiatać. nie będzie się mną bawił. -ale nadal chcesz go mieć, no nie? -jasne, że tak. jeszcze pytasz? -chciałam się tylko upewnić.
|
|
|
|
wiesz, myślę że kiedyś dojdę do takiego stanu, że słuchając smutnej piosenki nie wybuchnę spazmatycznym szlochem. wyleczę się z tej chorej, bezsensownej miłości i nic już nie będzie sprowadzać się tylko do niego. tak. właśnie w to wierzę.
|
|
|
|
w oczach stają mi łzy, kiedy przypadkiem natrafię na Twoje zdjęcie. i mam taką nieodpartą potrzebę, aby się rozryczeć i wykrzyczeć życiu wszystkie znane mi wulgaryzmy. jedyne, co mnie przed tym powstrzymuje to nieustanna obecność kogoś z rodziny i to, że postanowiłam sobie przez Ciebie nie płakać.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
