 |
|
"Chcę umrzeć, albo uciec, albo się rozjebać.Chcę być ślepy i niemy i nie mieć serca.Chcę się wczołgać do dziury i nigdy nie wyjść. Chcę zmieść swoje istnienie z powierzchni ziemi. Z powierzchni jebanej ziemi. Biorę głęboki oddech. Trzeba iść..."
|
|
|
|
"Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść, to idź."
|
|
|
|
“Próbowałam zrozumieć, próbowałam się odnaleźć. Każdego dnia znajdowałam choć jedną rzecz dla której mogę wstać. Nie jest łatwo. Określając to dość potocznie. Mogę nawet powiedzieć, że jest ciężko. Od jakiegoś czasu jestem swoim największym wrogiem.”
|
|
|
|
“Chciałabym Ci napisać, że wyjeżdżam i już mnie nigdy nie zobaczysz, że jestem śmiertelnie chora i zostało mi kilka dni życia, że potrącił mnie samochód i trafiłam do szpitala albo, że krztuszę się powietrzem, bo Ciebie przy mnie nie ma, coś, cokolwiek, żebyś tylko się przejął, żebyś się kurwa zainteresował.”
|
|
|
|
“Czy nadal będziesz mnie kochał, gdy nie będę miała niczego oprócz udręczonej duszy?”
|
|
|
|
“To trudne żyć z przeświadczeniem, że jest się potwornym nieudacznikiem. Że zawsze jest ktoś lepszy w czymkolwiek - mądrzejszy, ładniejszy, lepiej daje sobie radę. To takie uporczywe robić coś i nigdy nie uważać tego za dość dobre. Nigdy. Nic nie jest dobre. To aż czasem boli. Tak bezsensownie, ale boli.”
|
|
|
|
"To co było w tym najzabawniejsze - ja naprawdę kochałam i pozwalałam sobie umierać z tym uczuciem każdego dnia."
|
|
|
|
“Nie jestem nieśmiały. Ja po prostu bardzo źle znoszę bliskość innych ludzi.”
|
|
|
|
“Być obojętnym. Bez duszy i serca. Obojętnie się budzić i z taką samą wyuzdaną obojętnością zasypiać. Nosić ją w sercu, jednocześnie serca nie posiadając. Taka abstrakcja. Nikogo nie całować. Nikomu nie pozwalać się kochać. Tylko oddychać i trwać. Już nie szokować. Po co? (…) Zobojętnić się maksymalnie. Niczym strzęp obłoku, który w końcu zniknie w atmosferze. Kogo to obchodzi?”
|
|
|
|
“Stałam się w tym wszystkim całkiem niezła – mówić jedno, podczas gdy myśli się coś innego, zachowywać się, jakbym słuchała, kiedy nie słucham, udawać, że jestem spokojna i szczęśliwa, kiedy tak naprawdę jestem na skraju rozpaczy. To jedna z umiejętności, jakie doskonali się z wiekiem.”
|
|
|
|
“I tak dobrze znam zapach mojej ciszy.
Znam do bólu jej dotyk zimnych rąk.
Kiedy oczy śpią, dusza więcej słyszy.
Tonąc wołam, ale jego nie ma tu...”
|
|
|
|
“Tępy ból w duszy wierci mnie.”
|
|
|
|
Dodaj komentarz
