 |
|
wyszłam z klubu po treningu w dresach, T-shircie i Jego grubej bluzie. na lewym ramieniu niosłam torbę z ciuchami na zmianę. w prawej ręce trzymałam Cisowiankę, popijając Ją co chwila. byłam cholernie zmęczona, ledwo co przebierałam nogami. wtedy zobaczyłam, że siedzi na ławce i ewidentnie na mnie czeka. podeszłam. położyłam torbę na ławce. - hej, kocie. - przywitałam się, i dałam Mu buziaka. - myślałaś, że pozwolę Ci samej wracać po nocy? - zapytał, bezradnym tonem, biorąc mnie za rękę. w drugą wziął torbę. - zasuń się. i.. ładną bluzę masz. - powiedział, z uśmiechem.
|
|
|
|
siedziałam Mu na kolanach, wtulona w Jego ramiona, nie mogąc powstrzymać śmiechu. - skarbie, nie chcę nic mówić, ale śmiejesz się bez przerwy od jakiś dziesięciu minut, a ja wciąż zupełnie nie wiem o co chodzi. - dałam Mu buziaka. - kotek, po prostu nikt nigdy nie powiedział mi, że mam miły w dotyku język. - odpowiedziałam, popadając kolejny atak śmiechu. - wariatka. - skomentował, splatając swoje palce z moimi.
|
|
|
|
mamy dziś takie niebo, jak tamtego wieczoru.
|
|
|
|
wodziłam opuszkami po Jego kościach policzkowych. miał spuszczony wzrok, i lekko zarumienione policzki. stanęłam na palcach, i dam Mu lekkiego całusa. nie oddaliłam się. zrobiłam to jeszcze raz, tym razem przedłużając i lekko muskając językiem Jego usta. zrozumiał. rozchylił wargi, równocześnie obejmując mnie w talii. całował w sposób tak idealny, namiętny i podniecający, że już po minucie straciłam totalnie oddech. odsunęłam się od Niego, oblizując powoli wargi. - na prawdę myślałaś, że nie wiem na czym to polega? - zapytał z uśmiechem, jakby czytając mi w myślach. w odpowiedzi zaczęłam śmiać się. ze swojej głupoty.
|
|
|
|
spotkaliśmy się miesiąc po Naszym rozstaniu. siedziałam na ławce w parku, chudsza o dziesięć kilo, z delikatnym makijażem, w rurkach, o których zawsze marzyłam, ale moje sylwetka mi wszystko uniemożliwiała i luźnej koszulce. żułam moją ulubioną gumę, napawając się letnim powietrzem i ciepłem na ramionach. przechodziłeś ze swoimi kumplami. wyrwało Ci się ciche 'wow'. od razu rozpoznałam Twój głos, więc podniosłam wzrok. - zaraz Was dogonię, chłopaki. - powiedziałeś, patrząc centralnie w moje oczy. usiadłeś obok. - zmieniłaś się. - oznajmiłeś. wtedy zobaczyłam, że zaraz dojdzie tu mój obecny chłopak. wstałam. - nie mam czasu, wybacz. - ruszyłam w stronę mojej miłości. - hejj. - zamruczałam, kiedy mnie objął. - tęskniłam, kotku. - pocałował mnie. czułam na plecach, Twój wzrok.
|
|
|
|
'chyba mam jeszcze nadzieję.', napisałam Mu któregoś wieczora w sms'ie. czekałam dwie godziny, z mocno zaciśniętymi dłońmi. nie doczekałam się, pozostawił to bez komentarza. zrobił coś, czego się właśnie obawiałam. niespodziewanie w szkole podszedł do mnie i dał buziaka. - nie mam nic na koncie. - szepnął mi do ucha.
|
|
|
|
Jego ego najwidoczniej nie zniosło takiej dawki pokory.
|
|
|
|
zabrał mnie do zoo. kupił watę cukrową i balonika z Barbie. trzymał moją dłoń, splatając Nasze palce. opowiadał mi w genialny sposób o wszystkich zwierzątkach. naśladował zachowania orangutanów, aż w końcu jedna z Nich zakryła łapą oczy i spuściła wzrok, jakby okazując bezsilność, co do Jego zachowania. przeprowadził bardzo inteligentną rozmowę z jedną arą. kiedy ze swojego domku wyszedł miś polarny, i zaczął chodzić do swoim wybiegu, On zaczął iść przy barierce dotrzymując Mu kroku z tekstem 'nie jesteś sam, brat!'. przechodząc koło lam zastanawiał się która Nas zaraz opluje. a zawsze byłam w pełni przekonana, że dzień kiedy po raz pierwszy do zoo zabrali mnie rodzice, będzie najpiękniejszy. ten zdecydowanie go wyprzedził.
|
|
|
|
kiedy widziała Ich razem, miała po prostu ochotę podejść do Niego i zapytać, ile płaci Jej za odstawianie tego całego cyrku.
|
|
|
|
Jego oczy zaświeciły tym tajemniczym blaskiem. uśmiech nie schodził Mu z twarzy. letnie słońce tak słodko oświetlało Mu twarz. bez zastanowienia się do Niego przytuliłam, a On odwzajemnił uścisk. - kocham Cię, maleńka. - zamruczał mi słodko do ucha. a ja musiałam się nieźle ogarnąć, żeby nie zemdleć Mu w ramionach ze szczęścia.
|
|
|
|
po tym jak byłam już całkiem Jego. oddałam Mu swoje ciało. duszę. wszystko. właśnie, wtedy mnie zostawił.
|
|
|
|
satysfakcja, kiedy w skrzynce odbiorczej, mam pełno wiadomości od Twoich byłych kumpli. począwszy od zwykłych 'co tam?' czy 'co robisz?', do 'jesteś piękna, wiesz?'. nadal pamiętam, jak kiedyś powiedziałeś mi, że są bezwartościowi i żebym się z Nimi nie zadawała. Ty Ich straciłeś, ja zyskałam. Ciebie zabolał brak przyjaźni, mnie zabolał brak Ciebie. chyba, jesteśmy kwita, nie sądzisz?
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
