 |
|
Jego głos, jego logika, jego miłość, jego obsesja, jego muzyka, jego świat, on. Nie umiem się uwolnić. Nie chcę.
|
|
|
|
Biję się z myślami. Coś czuję, że mogą wygrać.
|
|
|
|
Chcę tylko usłyszeć twój głos.
|
|
|
|
Przeczesała włosy palcami, w świetle błysnęły czerwone paznokcie. Westchnęła. Miała nadzieję, że wypad nad jezioro choć trochę zneutralizuje ból głowy. Było zdecydowanie za ciepło. A jednak, ciepła brakowało. Czuła ten brak codziennie, z każdym oddechem, z każdym biciem serca. Brakowało tego poczucia przynależności, łaskotania w brzuchu i odrobiny tęsknoty, która jednak regularnie byłaby zaspokajana. Brakowało miłości. I może... jego?
|
|
|
|
Bywały popołudnia, podczas których zatrzymywałam się na złocistej polanie, rozkładałam szeroko ręce i zaczynałam się kręcić, wirować, aż świat zamazywał się i upojona lądowałam na dywanie z koniczyny, oddychając ciężko, czując na sobie jego wzrok. W mojej wyobraźni był blisko. / Pirjo Lehtinen
|
|
|
|
- Zobaczysz, ja skończę w psychiatryku. - Może położą nas na tej samej sali? /D.
|
|
|
|
Podpalmy słońcem te wszystkie emocje, utopmy w jeziorze żal i zwątpienie. Zrzućmy z siebie strach razem z ciuchami. Oszalejmy.
|
|
|
|
Niewybaczalne szepty pomiędzy poduszką a kołdrą. Skropione słoną wodą. Zbyt smutne, by mogły wyjść na jaw. Zbyt ciche, by mogły być usłyszane.
|
|
|
|
Usiadła w miejscu, gdzie kiedyś siedzieli razem. Pamiętała dokładnie. On, rozmawiający przez telefon, w tej swojej niebieskiej koszuli i trampkach. Rozluźniony, uśmiechnięty, jej. Właśnie taki, za jakim teraz tęskniła.
|
|
|
|
Bezradne dziecko pod maską psychopaty.
|
|
|
|
Przed oczami droga, w słuchawkach System, w sercu ten sam tępy ból.
|
|
|
|
"Jeśli za mną tęskni, napisze" pomyśleli oboje.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
