 |
|
obiecuję, jeszcze kiedyś przejadę się tam do ciebie i skopie ci ten wygadany tyłek.
|
|
|
|
jest bardzo źle, ale przecież mam maskę, nie?
|
|
|
|
wyślij mi maila z napisem: zapraszam do mojego środka.
|
|
|
|
wystarczy jedno słowo, byś straciła poparcie.
|
|
|
|
przed każdym naszym spotkaniem muszę wypić dwa kubki melisy. dlaczego? stresuję się tobą.
|
|
|
|
dzielić z tobą swoją przestrzeń, której nie dawałam nawet poduszce, raczej ma to większe znaczenie.
|
|
|
|
tylko niektóre rzeczy biorę sobie do serca. ciebie na przykład wezmę.
|
|
|
|
zaczynam cię naśladować, nie chcę tego.
|
|
|
|
ja pierdolę, co ja robię. dziwię się sobie.
|
|
|
|
siedzę w dreszczach emocji, bo nie mogę przeboleć swoich błędów.
|
|
|
|
nie mogę powstrzymać tych wrednych emocji.
|
|
 |
|
Każdy człowiek ma swój limit. Limit uczuć. Limit bólu. Limit łez. Limit nienawiści. A nawet limit przeprosin. Czasem ludzie potrafią wytrzymać długo. Długo i cicho, by wyciągnąć wnioski. A potem zebrać się i odejść bez najmniejszych wyjaśnień.
~ W sieci uczuć
|
|
|
|
Dodaj komentarz
