 |
|
{Czasem leżę w trawię i wcale mnie nie widać - mruknął Osiołek. - I świat jest taki ładny! A potem, ktoś przychodzi i pyta "Jak się dziś czujesz?" I zaraz okazuję się, że okropnie.}
|
|
|
|
"Mówiłem sobie wiele razy: "zmień coś" i zmieniałem.
Byłem daleko stąd. Wyszło na to, że to nietrwałe.
Stoję dokładnie tu, gdzie stałem parę lat wstecz,
Lecz oczy, którymi patrzę zgubiły swój blask gdzieś
Po drodze, gdyby nie te parę pompek i brzuszków,
Które wytrwale tak robię, co dzień wciąż bym leżał w łóżku.
Nie dorwiesz mnie pod telefonem ziom, cóż - znów
Nie chce mi się zamieniać z kimkolwiek choćby dwóch słów.
Mam swój dół. Pierdolę odpowiedzi na maile,
Nie chcę odwiedzin, chyba, że masz dla mnie lek na receptę."
|
|
|
|
- Czy pani nie rozumie, że to podłe co zrobił
- Tak istotnie nawet bardzo…
- No i ?
- I będę cieszyć się tym że przeprosił.
-Co?
- No tak, Jaki jest sens karania mężczyzny którego się kocha jeżeli po prostu można cieszyć się jego miłością!?
|
|
|
|
istniała tylko jedna rzecz, której perfumy nie mogły dokonać
nie były w stanie przeobrazić go w osobę zdolną kochać i być kochaną jak każdy.
|
|
|
|
Proszę jeżeli chcesz odejść to odejdź nie wymagaj że ja to zrobię...
|
|
|
|
"Czas leczy rany" powinno się mocno kopnąć w dupę tego kto wymyślił to oklepane, wyrzute z emocji, pozbawione uczuć stwierdzenie... Czas nie leczy ran. Czas przyzwyczaja do tego co boli, uodparnia organizm na ból
|
|
|
|
Jeżeli żyłam tylko po to żeby Cię kochać jeżeli każdy dzień przed Tobą nie miał sensu, jeżeli dopiero gdy byliśmy razem wiedziałam że tak chce. A teraz Cię nie ma... czy powinnam umrzeć ?
|
|
|
|
- bądź.
- po co?
- bo życie mnie przeraża. bo boje się samotności. bo... gdy jesteś wszystko inne zostaje gdzieś daleko... bo czuję się spokojniejsza i bardziej pewna jutra... bo Twój uśmiech sprawia, że moje myśli są spokojniejsze, bardziej rzeczywiste i poukładane...
|
|
|
|
Nigdy nie wiesz, czy największy dzień twojego życia jest największym. NIdy nie wiesz, że ostatni pocałunek jest tym ostatnim. Dopóki się nie zacznie. Nie poznasz, czy to największy dzień twojego życia aż do jego środka. Dzień, kiedy oddasz pod opiekę coś& lub kogoś. Dzień, w którym pęknie Ci serce. Dzień, w którym coś zyskasz. Dzień, w którym poznasz bratnią duszę. Dzień, w którym zorientujesz się, że nie masz wystarczająco dużo czasu, bo chcesz żyć wiecznie. Bo te największe dni zaczynąją się całkiem zwyczajnie. A potem kończą się jak "Dni Wielkie". Idealne Dni...
|
|
|
|
Zbliżający się sylwester staję się chyba nie do zniesienia jeżeli w perspektywie czerwona ściana.
Dlaczego żyjemy w czasach gdy dusze, a właściwie to co po niej zostało rozgrzewamy zimną wódką, a nie uczuciami, dlaczego tatuujemy sobie ślady po przyjaciołach, a nie mamy ich "na zawsze".
Nasze życie jest podobne do nocy sylwestrowej. Najpier cisza, potem fajerwerki ucichające powoli. Czuję się właśnie jak taka fajerwerka pędząca w przestrzeń wybuchająca bez sensu, zostawiająca po sobie głuch huk gubiąc się w tle innych huków.
Tak więc właśnie, czy aby na pewno chodzi o to żeby sobie na coś zasłużyc, czy o to żeby błysnąć jak ta fajerwerka, a może to będzie ten błysk który komuś zostanie w pamięci na dłużej...
|
|
|
|
Macie takie dni, że nawet pasjans się nie układa ?
Ja właśnie dzisiaj taki mam, nie układa się pasjans, kawa jest zimna, herbata za słodka, a grejpfruity za mało gorzkie i nie pachną. Na treninach cieżko, żaden krok nie płynie z serca, bo jedyne co w sercu to pustka i żal, chciałoby zjeść się tabliczke czekolady, ale nie można bo przecież "treningi". Chiałoby się zaznać trochę ciepła od ukochanej osoby, a jedyne czego doświadczam to otarcia się o wielką, zimną górę lodową! Ja Titanic, uderzam i tonę jeszcze bardziej i chociaż chciałoby się powiedzieć "NIE"; "STOP"; "DOŚĆ". To doświadcza się jeszcze więcej chłodu, nie wiem już czy z zewnątrz czy wewnątrz. I szukam, szukam i szukam takiego małego kawałka ciepła, kąta z farelką, chociaż trohę sztucznego ciepła ze sztucznego grzejnika. Ot co... wszystko to takie sztuczne i puste...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
