 |
|
Jesteśmy młodzi. Mamy setki pasji i tysiące niespełnionych marzeń, ustawionych gdzieś w kolejce naszej wyobraźni. Moglibyśmy żyć chwilą. Mamy szansę żałować w przyszłości tylko rzeczy, na które nie mieliśmy odwagi i jednocześnie mamy szansę, by było ich jak najmniej. Możemy zaplanować wszystko dokładnie tak jak tego chcemy i tego nie robimy, bo zwyczajnie boimy się reakcji innych. Bezsens. [ dontforgot ]
|
|
 |
|
kurwa, te trzy słowa, usłyszałam tylko dlatego, że wziełam życie w swoje rece w końcu? dlatego mnie zostawiasz, bo nic chcesz czekać? myślałam, że w miłości nie ma granic, że nie ważne co robi druga osoba, kocha się ją, mimo wszystko i zawsze wspiera, myślałam, pomyliłam się, kurwa../emilsoon
|
|
|
|
wiesz co najbardziej boli? gdy ukochana ososba podcina Ci skrzydła, i nie potrafi cieszyć się z tego, że w końcu uwolnisz się z klatki w której tak nie chce być, i na dodatek namawia do zostania w tym bagnie. cholernie to boli, gdy płaczesz do słuchawki, a to tak jak do ściany, i gdy nienawidzisz Go w tym momencie i dławisz sie nadal własnymi łzami./emilsoon
|
|
|
|
Będą inni. Inne usta, inne dłonie, inne uczucia. Zakochamy się na nowo, wejdziemy w nowe, szczęśliwe związki. Będziemy śmiać się do łez będziemy zatapiać w innych ramionach z poczuciem spełnienia. Zmienimy nasze plany i przestaniemy siebie w nich uwzględniać. Pójdziemy nieznanym drogami. Zaczniemy żyć dla innych. Zobaczysz, będziemy mieli nowe,świetne życia, ale nigdy nie zapomnimy siebie. Gdzieś tam w głębi serca zawsze będziemy do siebie tęsknić i myśleć jakby to było gdybyśmy wtedy nie spierdolili.
|
|
|
|
Jebnijcie mnie w głowę, jak tylko zacznę się do kogoś przywiązywać.
|
|
|
|
czas zacząć walczyć o siebie, czas zacząć iść na przekór, czas na to, żeby w końcu nie stać w miejscu./emilsoon
|
|
 |
|
Kasuję wspomnienia z tak niebywałą łatwością, jak Ty, gdy zniszczyłeś nasz związek.
|
|
|
|
Myślałam o Nim przez ostatnie tygodnie i zastanawiałam się, kiedy będę gotowa, aby zmierzyć się z tym co mnie czeka. Powinnam już dawno pójść na pocztę, spakować to co po Nim mi pozostało i odesłać, ale nie byłam przygotowana na to pod względem psychicznym. Bałam się dnia, gdy będę musiała się pozbyć wszystkiego i z łatwością zapomnieć. Lecz z upływem czasu zaczęłam to postrzegać zupełnie z innych perspektyw. wiem, że nie muszę o niczym zapominać, bo wspomnienia, które we mnie zostaną już zawsze będą częścią mnie. Ktoś mądry i bardzo mi bliski pokazał mi, że powinnam te wspomnienia pielęgnować. I pomimo, że wciąż nie jestem pewna decyzji, którą podejmuję, to zdaję sobie w pełni sprawę, że kwestią dni jest tylko to, jak uporam się z wątpliwościami i oddam w Jego ręce to, co było u mnie pozostawione na przechowanie. Oddzielę przeszłość od obecnego stanu i nie będę się przejmowała tym co się stanie. Nie uronię łez, które jeszcze parę tygodni temu sprawiały, że tęskniłam coraz mocniej.
|
|
|
|
Zapytał się czy Go jeszcze trochę kocham, nie umiałam odpowiedzieć na to pytanie, więc napisałam coś wymijająco. Nie chciałam kłamać, ale też nie wiedziałam jaką powiedzieć mu ' prawdę '. Gdybym powiedziała wprost, że nic do Niego nie czuję, to nie mogłabym sprawdzić tego, jak sam wobec mnie jest szczery, czy Jego słowa są rzucane od wielu miesięcy na wiatr czy też przeciwnie. W chwili słabości do głowy przyszedł mi pomysł, aby Go delikatnie podejść. W momencie, kiedy niczego się nie spodziewał z mojej strony zapytałam się kim dla Niego jestem. Chciałam bardzo poznać odpowiedź, zobaczyć czy jest w stanie użyć pełnej odpowiedzi, czy kolejny raz odeśle mnie pytaniem za pytanie. Nie myliłam się w niczym, dostałam to czego się spodziewałam. Odpowiedział, że powinnam to wiedzieć, zapytał się co o tym sama myślę. Widać było, że zdenerwowała Go moja odpowiedź, bo przez wieczór był inny. Lecz ja wiedziałam jedno - okłamywał mnie. Nic więcej nie robił prócz zabawy moimi uczuciami.
|
|
|
|
Stanął przede mną ubrany w swój ciemny t-shirt i przetarte spodnie jeansowe, które tak uwielbiał. Spoglądał w moje oczy, a ja nie wiedziałam, jak mam zareagować. Po tylu latach, miesiącach pojawił się ponownie człowiek w moim życiu, o którym chciałam zapomnieć, którego wymazywałam z pamięci. Stał tak przede mną i spoglądał w moje oczy. Moje ciało zostało sparaliżowane na ten moment. Głowa była przepełniona chaosem, od którego nie chciałam uciekać. Serce biło, jak młot, ale jednocześnie szalało. Coś się złego działo, ale nie wiedziałam co. Byłam pomiędzy jawą a snem. On czegoś ode mnie chciał, a ja czułam, że nie powinnam reagować. Chciał powrócić, tak niebezpiecznie chciał wrócić i znów spowodować zburzenie muru, który niedawno wokół siebie wybudowałam. Był gotowy na to, aby zniszczyć mnie do końca, lecz nie tym razem. Nie chciałam i nie chcę, aby ponownie powrócił. Chcę, aby Jego obecność była wyłącznie wspomnieniem, które nie będzie miało większego wpływu na moje zachowanie.
|
|
 |
|
słowa których nie wypowiadamy, najczęściej są najistotniejsze.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
