 |
|
"Pamiętam wielką oślepiającą światłość, uczucie bezgranicznego szczęścia i przepełnienia wszechogarniającą miłością. Coś mnie wyrwało z tego stanu. Wessało do ciemnego tunelu. Pochwyciły mnie dwie świetliste istoty. Cudowne światło coraz bardziej się oddalało aż znikło zupełnie...raj utracony. Nie czułam żadnego lęku, wszystko było mi rozkosznie obojętne. Gdy zlecieliśmy na ziemię istoty puściły mnie. Znalazłam się obok swego ciała. Stałam spokojnie i patrzyłam na nie. Z początku było mi ono zupełnie obojętne - jakbym oglądała jakiś nudny eksponat w muzeum lecz coś mnie zmusiło wniknąć w powłokę cielesną i mój stosunek do niej diametralnie się zmienił. Ożyłam. Leżałam teraz na chodniku czując silny ucisk w piersi. Zaczęły też do mnie powracać zmysły, które przez chwilę były mocno otumanione. Naśmierciłam się - pojawiłam na tym świecie doznając rozległego zawału. Momentalnie pojawiła się świadomość całego życia które mnie czeka."
|
|
|
|
"Właściwie, to dobre słowo. Taka przykrywka do wszystkiego, czego nie chcemy powiedzieć. Właściwie dobrze, to znaczy, nie, nie dobrze, ale prawie źle, ale po co ci o tym mówić. Właściwie zdrowa, to znaczy chora, może była chora, może jeszcze nie doszła do siebie, więc właściwie zdrowa, ale nie twoja sprawa. Właściwie myślałam, żeby do Ciebie zadzwonić, to znaczy, nie, nie chciałam dzwonić, ale nie wiem, co powiedzieć, więc słowo właściwie i tak da Ci do zrozumienia, że nie dzwoń Ty również. Właściwie mam czas - i tylko głos się zawiesza na tym słowie właściwie. Jakby to słowo miał swój specjalny akcent, niepolski, lekko przeciągły, śpiewny, następujący po sylabie wła... oddzielony pauzą od reszty.
Właściwie - to znaczy prawie kłamstwo.
Właściwie nic mi nie jest. to znaczy jest mi wszystko."
|
|
|
|
"Jest taki moment, kiedy ból jest tak duży, że nie możesz oddychać. To jest taki sprytny mechanizm. Myślę, że przećwiczony wielokrotnie przez naturę. Dusisz się, instynktownie ratujesz się i zapominasz na chwilę o bólu. Boisz się nawrotu bezdechu i dzięki temu możesz przeżyć.
Przemilczenia dzielą bardziej niż nieobecności."
|
|
|
|
"I od stóp, aż do głowy, jestem formą wrażliwą na dotyk."
|
|
|
|
"Chodzić w piżamie cały dzień. Mieć zimne stopy. Marzyć. Pić wino i dotykać delikatnie każdego klawisza na klawiaturze, jakby w tych klawiszach było wszystko. Czytać książki, śmiać się. Oglądać filmy z przesłaniem i bez przesłania. Smakować pustkę, żyć, licząc sekundy, minuty, godziny, dni, tygodnie, lata. Nie oglądać się za siebie. Nie myśleć o czymś innym. Słuchać deszczu. Pić herbatę bez cytryny. Niszczeć. Niszczyć. Budować. Rozwalać. Istnieć.
Nigdzie nie jest lepiej, tylko czasem jest inaczej."
|
|
|
|
"Pomyśl, o ile lepszy byłby świat, gdyby wszyscy - na całym świecie - mieli ciasteczka i mleko o trzeciej każdego popołudnia. A potem poobiednią drzemkę pod kocykiem. Albo gdyby nasz rząd i wszystkie rządy na całym świecie stosowały się do zasad, by odkładać rzeczy tam, skąd je wzięły i sprzątać po sobie.
Bo, niezależnie od tego, ile masz lat, wciąż jest prawdą to, że kiedy idziesz w świat, najlepiej wziąć się za ręce i trzymać się razem."
|
|
|
|
"Miałeś kiedyś jeden z tych dni, kiedy nic wielkiego się nie wydarzyło ale pod koniec dnia nie wiesz już sam kim jesteś, ani co, do cholery, robisz ze swoim życiem? Człowiek ma czasem chęć/pragnienie/potrzebę zrobić coś, ale nie może tego uczyni. Od paru dni ja chyba cierpię na tę przypadłość.
Mam chęć na kawałek czekolady.
Chciałabym zagrać w bilard.
Obejrzeć kolejny odcinek czegokolwiek.
Pójść spać.
I umieć nie przejmować się tym."
|
|
|
|
"Może są rzeczywiście takie dni, kiedy czas znaczy to samo, co bezczasowość, a zawsze trwa tyle samo, co nigdy. Może są takie dni, kiedy kawa smakuje jak herbata, a herbata jak sok wiśniowo-jabłkowy. Kiedy deszcz jest w dotyku taki sam jak powietrze, a śnieg jest tym czymś z wnętrza poduszek. Nigdy bym nie podejrzewała, że 'dzień dobry' ma wartość dziesięciu 'do widzenia', a kolor oczu jest równaniem pierwiastków chemicznych. Nikt mi nigdy nie powiedział, że mogę być odgłosem wypadku samochodowego, że mogę być czymś pomiędzy a i b (nie ma czegoś takiego jak a i pół). Może rzeczywiście są dni, kiedy 'nigdy' to najdłuższa jednostka czasu. Dla mnie największa ironia losu jest wtedy, kiedy jesteś pewny, że wszystko jest dobrze i opowiadasz komuś o tym, jaki jesteś szczęśliwy... a po kilku chwilach to wszystko się pierdoli."
|
|
|
|
"I w tym cały sekret - że niektóre historie są niedokończone, jakby przerwane w połowie. A wtedy tkwią w nas tym mocniej, bo kiedy nie zamkniemy jakiegoś etapu, nie możemy przejść do następnego. Nie jestem pewna czy to list do Ciebie czy do mnie, bo znam przebieg spraw, o których nie mogę zapomnieć .Coraz bardziej przemakam. Zgadnij, jakie życzenie wczoraj wypowiedziałam."
|
|
|
|
" - a powiedz mi, co zrobiłaś dzisiaj dla siebie.?
- dla kogo.?
- dla siebie. dla tej cudownej i kochanej dziewczyny, która jak nikt inny zasługuje na miłość.
- herbatę. zrobiłam dla niej herbatę."
|
|
|
|
"Przez otwarte okno pokoju wpada chłodne wieczorne powietrze, pachnie już trochę inaczej, pachnie jak wszystko będzie dobrze, pachnie jak damy radę, pachnie jak rusz tyłek i zrób coś, zrób to sama i zrób to dla siebie, tylko dla siebie, już prawie wstałaś, już prawie dałaś radę i prawie zrozumiałaś, ostatni raz masz miękkie nogi, doczołgaj się a będziesz nie do pokonania."
|
|
|
|
Siedząc w nocy na parapecie zastanawiałam się czy Ty przez jedną jedyną sekundę zatęskniłeś za mną, za moimi żartami, dziwnymi pomysłami. uśmiechem, oczami, zapachem. czy przez tą jedną sekundę poczułeś tęsknotę za mną i powiedziałeś szeptem :"brakuje mi Jej".
|
|
|
|
Dodaj komentarz
