 |
|
Czuję jakbym stała na krawędzi przepaści. I nie ma innej drogi, tylko w dół....
|
|
|
 |
Co jeśli przestanę? I nie pojawię się już w miejscu, w którym zawsze na Ciebie czekam. Nie będę spoglądać co kilka minut na telefon, licząc na jakąkolwiek wiadomość od Ciebie. Przestanę myśleć o Tobie. A każdej kolejnej nocy nie będę zarywała na tworzeniu Naszej wspólnej przyszłości. Co jeśli jutro wrócę do domu, zjem obiad, przeczytam książkę, a Ty nie pojawisz się w żadnej myśli w mojej głowie? Przestanę pisać do Ciebie z byle powodu, tylko po to, by zacząć rozmowę. Minę Cię obojętnie na ulicy i już nie spojrzę tak, jak zrobiłabym to wczoraj. Co jeśli zapomnę? Wykluczę Cię z mojego życia, odstawię na bok i tak zwyczajnie nie będę już pamiętać. Uwolnię się od miłości, której nigdy nie miałam. Zacznę patrzeć w inne oczy i być może w nich znajdę coś piękniejszego, coś wartego więcej niż łzy, coś, co da mi powód by żyć i w końcu przestać uciekać. [ yezoo ]
|
|
|
|
Owszem, nie zawsze zachowuję się w porządku wobec Ciebie. Często zawodzę. Jestem chamska. Wkurzam. Narzekam. Ale staram się. Staram się być jak najczęściej. Próbuję Cię zrozumieć, co wcale nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać. Jesteś skomplikowaną osobą. Ale staram się... A to przecież lepsze niż nic, prawda? I chociaż czasami może się wydawać, że jest inaczej, to tak naprawdę nie mam złych intencji. I nigdy nie miałam. Nigdy nie oczekiwałam od Ciebie więcej, niż jesteś w stanie mi zaoferować. Chyba na tym polega Przyjaźń, nie? Taka więź emocjonalna między ludźmi, rozumiesz..? W każdym bądź razie... nie jestem idealna - przecież nikt nie jest. Ale jestem sobą. I możesz zaakceptować mnie ze wszystkimi moimi wadami, których nie sposób wyliczyć, albo odrzucić tę przyjaźń i zapomnieć o moim istnieniu. Tylko proszę, podejmij jakąś decyzję. Zniosę wszystko - poza obojętnością...
|
|
|
|
Pytasz mnie co stało się z dawną wesołą i wiecznie uśmiechniętą dziewczyną, pełną radości i chęci do życia, tak? Odpowiem Ci. Całkiem szczerze. Tak jak o to prosisz. Otóż spotkała ludzi, którzy sprawili jej ogromny zawód. Którym pomagała, a oni zostawili ją w chwili, kiedy najbardziej ich potrzebowała. Kiedy straciła kogoś bardzo ważnego. Wtedy, gdy świat walił jej się na głowę a ona traciła siły i nie była w stanie utrzymać tego wszystkiego we względnej równowadze. Poznała ludzi, którzy wykorzystali jej dobre serce i chęć niesienia pomocy. Którzy stale ranili ją swoimi czynami i słowami. Na których zbyt wiele razy się zawiodła. Ludzi, którzy weszli do jej życia nagle a jeszcze szybciej z niego zniknęli. Wśród nich jesteś także Ty. Zbyt długo cierpiała i zbyt wiele łez wylała chodząc nocą po mieście z rapem w słuchawkach. Cierpienie cholernie zmienia ludzi... Czy teraz już wiesz?
|
|
|
|
|
Cierpiące kobiety przywiązują się do człowieka szybciej, mocniej i na dłużej.
|
|
|
|
|
Czy się boję? no proste. przeraża mnie las nocą, przeraża mnie wiatr, jesień, spadające liście, zimne powietrze i pustka. Twój brak mnie przeraża, trzęsące się ręce, łzy na policzkach, i drżące wargi. przeraża mnie to, że bez Ciebie zwyczajnie umieram
|
|
|
|
|
Do niego zawsze wrócę, późnym popołudniem, ciemną nocą, nad ranem. Wystarczy jeden telefon, że już jest, czeka na mnie, tęskni i nie wyobraża sobie, że nie wyjdę - też nie potrafię sobie tego wyobrazić. Zawsze wychodzę. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Kiedy tak siedzę na parapecie okna nocą i patrzę w ciemność, widzę w tym moją duszę i serce, w których panuje taki sam mrok. I w tym odbiciu w szybie dostrzegam kogoś, kim nie jestem. Kogoś zupełnie innego, kim stałam się przez to całe cierpienie... Spoglądam na swoją rękę i widzę koszmarne ślady przeszłości, która depcze mi po piętach i nie pozwala o sobie zapomnieć, nie chce dać mi odejść...Jedna mała kreska - początek nowej historii. Nowego bólu. Tak ciężko zapomnieć o przeszłości, która powraca każdej nocy w snach... Pora więc zacząć pisać nową historię, nowy rozdział w moim popapranym życiu. Z nadzieją, że ta wersja zakończy się happy endem...
|
|
|
|
Przechowuję Twój obraz w pamięci. Widok Twojej uśmiechniętej twarzy, radosnych oczu, pełnych blasku. Staram się pamiętać wszystko, lecz co raz więcej szczegółów gubię gdzieś po drodze. Tak bardzo nie chcę o Tobie zapomnieć...
|
|
|
|
Wydaje Ci się, że coś możesz z tym wszystkim zrobić, coś zmienić.. Ale tak na prawdę nie możesz nic. Przez ten ból bijący prosto z Twojego serca, które stale jest rozrywane na kawałki. Przez to cierpienie przepełniające Twoją duszę. To wszystko sprawia, że coś Cię blokuje. Chciałbyś zmienić cokolwiek, ale nie potrafisz. Ból, który odczuwasz jest zbyt zbyt silny i bardzo skutecznie przeszkadza Ci w dokonaniu jakichkolwiek zmian. Jedyne co mogłoby Ci teraz pomóc, jedyne, czego potrzebujesz to odrobina ciepła, miłości, zrozumienia...
|
|
|
|
kolejna taka noc. trzecia? czwarta? nie wiem, ale znowu nie mogę spać. tylko leżę bezczynnie szczelnie owinięta kołdrą. moje ciało jest całkowicie bezwładne, straciłam nad nim kontrolę. czuję jak jego ciężar ugina materac. jak gorąca skóra ogrzewa poduszki. rozglądam się po pokoju. mój wzrok zatrzymuje się na drzwiach przez dłuższą chwilę. jakbym miała nadzieje, że ktoś przez nie zaraz wejdzie. ogarnia mnie chłód. w tym momencie jedynie wędrujące po policzkach łzy emanują ciepłem. zaciskam powieki. miałam już nie płakać. miałam nie okazywać słabości nawet przed samą sobą. widzę najróżniejsze obrazy, sceny jakby wyjęte z przeszłości. widzę każdego z nich, po kolei, dokładnie jak wtedy. widzę dlaczego akurat oni, co kochałam w nich najbardziej, ale także jak cierpią, jak z obojętnością odchodzą, jak wszyscy odwracają się do mnie plecami. nie mogę spać. przeszłość zbyt mocno doskwiera mi na sercu. / autor: briefly
|
|
|
|
Dodaj komentarz
