|
Widziałam cię na stacji
obejmowałeś tą, jak jej tam?
miała na sobie szalik, który ci dałam
a ty miałeś uwiązaną ją niczym krawat
|
|
|
Nie masz prawa wracać,
jeśli kiedyś odszedłeś i zostawiles mnie sama.
zmarnowałam tyle tygodni,
by Cie zapomnieć. wszystko na marne.
wróciłeś.
|
|
|
przelałam w niego wszystkie najszczersze
emocję, esencję mojej miłości dałam mu,
jego upośledzone serce nie potrafiło
zabić rytmem którego moje, łakome
na miłość serce potrzebowało
|
|
|
Gdyby lato można było mieć na zawołanie,
powiesiłabym je na ścianie w sypialni
i patrzyła na najlepsze dni z Tobą
|
|
|
Czasem czuję się jak mała dziewczynka,która marzy by jej życie było w jak najlepszej bajce ,bez nałogów,zranionej miłości i by było pełne kochających osób wokół ,ale gdy budzimy sie na nowo widzimy świat ,który jest pełen bólu , złamanych serc i tego cholernego nieszczęścia do życia .. jak zmienić siebie?swój świat? by normalnie funkcjonować nie tylko bez tego JEDYNEGO ,ale także od codziennych zmartwień ,które kopią dół byś w końcu wpadł..
|
|
|
minęło pół roku... nauczyłam się spokojnie oddychać, wcześniej zasypiać, normalnie funkcjonować. Czasami tylko spotykam Ciebie i wtedy uczę się tego wszystkiego od nowa .
|
|
|
Chcesz byc moim przewodnikiem po tym zgubnym świecie?
|
|
|
Nie można zmieniać ludzi jak jakichś płatków śniadaniowych.
|
|
|
Nie pomyślałabym nigdy, że serce można pokruszyć tak drobno. Na miliony tęskniących ziarenek, które zgubiły swoją drogę do domu. Nie pomyślałabym nigdy, że przyczyną będziesz Ty.
|
|
|
Idź komuś innemu łamać serce na pół
|
|
|
Co ja widzę w tych ludziach,
których przecież nie znam?
Czego nie widzę w ludziach,
którzy są ze mną na każdym kroku?
Co widzę w Tobie, gdy po raz kolejny
wracasz bez słowa wyjaśnienia
i w ciszy masz mnie,
masz mnie na własnośc.
|
|
|
Wyjasnij mi proszę,
co czuje człowiek,
który zwykł stać pod moim oknem,
paląc papierosa i krzycząc
'ślicznie dziś wyglądasz!'
co czuje człowiek,
który całował tak namiętnie i
zapachem mieszał zmysły,
któremu serce waliło jak szalone,
gdy mówiłam, że pragnę,
który nie potrafił hamować łez,
gdy z moich oczu uciekały kropelki.
Co czuje, proszę powiedz.
Nie uwierzę nigdy, że nie kochał.
To nielogiczne.
|
|
|
|