 |
|
Życzę wam wszystkim tyle szczęścia i uśmiechów ile ja dostałam przez ostatnie dwa dni. Niech te dni się nie kończą! :)
|
|
|
|
Ciężko słuchało mi się słów przyjaciół, kiedy mówili, że nie ma we mnie tej samej osoby co kiedyś, że zamknęłam swój świat w czterech ścianach mojego małego pokoju, że ograniczyłam swoje życie tylko do tego żeby jakoś przetrwać kolejny dzień. Stałam się zagubioną egoistką, która na własne życzenie samotnie dryfowała po oceanie bólu. Odcinałam się od ludzi, bo tak było mi łatwiej. Stałam się tak bardzo beznadziejna, bo skupiając się tylko na sobie mogłam stracić kolejne osoby. Mój żal i ból tak bardzo przysłonił mi świat, że nie zauważałam problemów najbliższych. Teraz staram się zmienić i oni mówią, że to widzą, ale w dalszym ciągu tak wiele brakuje abym mogła żyć jak dawniej. Byłam na samym dnie, stałam się wrakiem człowieka, a teraz pokonuję długą i ciężką drogę, aby to odbudować. Nigdy nie sądziłam, że będę w stanie sobie pozwolić na takie zniszczenie. A to wszystko mnie dopadło i to właśnie przez miłość
|
|
|
|
Chociaż były to kolejne pocałunki, kolejne dotknięcia mojej skóry, kolejne spojrzenia, kolejne słowa mówiące o uczuciach. Chociaż przeżywałam to kolejny raz, to przy Tobie zawsze czułam jakby spotykało mnie to po raz pierwszy - ten najlepszy i niezapomniany. Wkładałeś w moje życie najpiękniejszą magię, którą było czuć na każdym kroku. Sprawiałeś, że chciało się więcej i więcej. Byłeś najlepszym powodem aby każdego dnia żyć coraz lepiej. Nie wiem jak to dokładnie zrobiłeś, ale bezbłędnie zaczarowałeś moje serce i rozum. Miłość wdarła się wszędzie, do każdej cząstki mojego ciała. Nigdy nie czułam niczego podobnego i boję się, że już nigdy nie poczuje się równie szczęśliwa. Drżę na samą myśl, że drugi raz już nikt nie poprowadzi mnie wprost do nieba w tak idealny sposób w jaki zrobiłeś to Ty.
|
|
|
|
Najpiękniejsze jest to, że znów się uśmiecham. I to dzięki tobie!
|
|
|
|
Czego mnie nauczył? Nauczył mnie, że miłość jest warta wielu poświęceń. Pokazał mi, że dla prawdziwego uczucia jestem gotowa poświęcić całą siebie, jestem w stanie tęsknić i czekać, żyć na odległość, że potrafię być cierpliwa dla każdej chwili szczęścia. Nauczył mnie jak wygląda prawdziwe życie, że są chwile, które unoszą do nieba, ale są również momenty, które spychają Cię na samo dno. Pokazał radość i cierpienie. Dał uśmiech i łzy. Naprawdę dał mi niesamowitą lekcję życiową, z której wnioski właśnie zaczynam wyciągać. Jestem mu wdzięczna, bo wiem, że to doda mi ogromnej siły na przyszłość. I chociaż nacierpiałam się wiele, to nie stało się to na daremno. Wkrótce wszystko minie i pozostanę nowa ja, z bagażem doświadczeń, który pozwoli mi inaczej patrzeć na przyszłość
|
|
|
|
Chyba już nigdy nie ujrzę tego uśmiechu, który odganiał ciemne chmury tym samym pozwalając mi na bycie szczęśliwą
|
|
|
|
Przytul mnie, bo już nie mogę tak trwać w tej samotności, w tej pustce pozbawionej ciepła Twojego ciała. Nie potrafię funkcjonować, rozpadam się na kawałki, czuję się bezradna i niepotrzebna. Przytul chociaż raz, proszę.
|
|
|
|
Chodź, spróbujmy unieść się do nieba, by jeszcze raz odszukać szczęście, które pochowało się gdzieś w chmurach i sprowadźmy je na ziemię. Spróbujmy delektować się miłością, którą powoli i starannie będziemy wlewać w swoje serca. Zacznijmy jeszcze raz od nowa przeżywać te wszystkie najpiękniejsze chwile, ale w inny magiczny sposób. Zróbmy coś szalonego, co będzie przepełnione naszymi uśmiechami. Bądźmy dla siebie znów tą najważniejszą częścią życia, z której nigdy nie będziemy chcieli zrezygnować. Nauczymy się od nowa siebie, swoich pocałunków, dotyków, zapachów. Jeszcze raz, jak kiedyś zaczarujmy rzeczywistość. Nie bój się, chodź, to nie będzie bolało.
|
|
|
|
Mogłabym go znienawidzić za to jak mnie potraktował, ale ja dziękuję mu za każdą wspólną chwilę, za szczęście jakim mnie obdarzył i za pokazanie czym jest miłość
|
|
|
|
Razem mogliśmy wszystko. Mogliśmy spełniać marzenia, zdobywać świat, przenosić góry, pokonywać lęki, odkrywać to co nieznane. Razem, bo ta siła tkwiła w naszych sercach
|
|
|
|
Kochanie.. pamiętasz? Nasze wspólnie spędzone chwile,czułe słówka w wymianach naszych zdań. Każde gesty skierowane w twoją strone. Każde wspólnie spędzone dni u Ciebie w domu pijąc gorącą czekoladę przeżuwając przy tym świeży popkorn. Oglądając do tego jakiś dobry film. A bitwy na podszuki, pamiętasz? Jak przez przypadek rozerwaliśmy twoją ulubioną poduszkę. A potem musiałem ją zszywać. Ty na prawdę tego nie pamiętasz? Żadnych cudownych dni spędzonych blisko siebie? Kocham Ciebie i twoją osobę, dlatego nie mogę zrozumieć, tego że odeszłaś. Tak po tym wszystkim, po tych wspólnie spędzonych chwilach. Powtarzasz, że już nic nie pamiętasz, a może Ty nie chcesz pamiętać? Po prostu znudziłem Ci się. Ranisz mnie tym, swoją obojętnością.
|
|
|
|
Kochanie.. pamiętasz? Nasze wspólnie spędzone chwile,czułe słówka w wymianach naszych zdań. Każde gesty skierowane w twoją strone. Każde wspólnie spędzone dni u Ciebie w domu pijąc gorącą czekoladę przeżuwając przy tym świeży popkorn. Oglądając do tego jakiś dobry film. A bitwy na podszuki, pamiętasz? Jak przez przypadek rozerwaliśmy twoją ulubioną poduszkę. A potem musiałem ją zszywać. Ty na prawdę tego nie pamiętasz? Żadnych cudownych dni spędzonych blisko siebie? Kocham Ciebie i twoją osobę, dlatego nie mogę zrozumieć, tego że odeszłaś. Tak po tym wszystkim, po tych wspólnie spędzonych chwilach. Powtarzasz, że już nic nie pamiętasz, a może Ty nie chcesz pamiętać? Po prostu znudziłem Ci się. Ranisz mnie tym, swoją obojętnością.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
