 |
|
Zjebaliście psychikę mi, od niej spierdalać. /improwizacyjna
|
|
|
|
Rozkurwianie na łyżwach, darcie się, przeganianie dzieciaków włażących pod nogi, chowanie się za namiotem, jaranie blanta, śledzenie, nabijanie się za oknami pizzerii. Czwóreczka sprzed kilku lat. /improwizacyjna
|
|
|
|
A dziś sama nie rozumiem, jak przez własną dumę mogłam Ciebie zranić i przepraszam za to, że za to, że kłamałam, za to, że krzywdziłam i dziś już nie ważne, że kochałam, że byłeś dla mnie wszystkim, w co wierzyłam. Spokojnie odejdź już, spokojnie zostaw mnie, zostaw mnie samą, bo na to zasłużyłam. Idź i bądź szczęśliwy, szczęśliwy bądź, jak gdyby, kiedyś coś złego działo się to wróć, będę czekać. Przepraszam za to wszystko, nie umiałam inaczej. Proszę odejdź już, nie chcę byś widział, jak płaczę. A gdy będziesz daleko, o jedno tylko proszę, pamiętaj patrząc w gwiazdy, że kocham Cię. /Iga Porada.
|
|
|
|
On pyta co u Ciebie? -Powiedz mu, że dobrze. Nieważne, że znów świat legł mi w gruzach i staram się go pozbierać. /improwizacyjna
|
|
|
|
Wyjść, biec, rozkurwić pięści o mur. Upaść na beton i cicho zapłakać. Znów podnieść się i krzyczeć. Drzeć mordę na cały skurwiały świat. Gdzieś na moście zapalić. Znaleźć chwilę ukojenia w tytoniu i dalej pod prąd. Uciekać wbrew cholernemu wiatru. Z tak głośnym bitem, który nie potrafi stłumić emocji. Spierdalać. Chlać, jak najdalej. i krzyczeć, wciąż krzyczeć. /improwizacyjna
|
|
|
|
Chyba w jakiś sposób zaczął dotykać mnie fakt iż już się mną nie interesuje. Nie pyta co u mnie i najzwyczajniej w świecie układa sobie świat beze mnie, bez mojego 'kocham', bez mojego uśmiechu do laptopa, żartów i złośliwości. Nie obchodzi go już czy piję kolejny dzień pod rząd i czy chodzę wcześnie spać. Tak znów wymagam czegoś, czego sama nie robię, jednak dość często widnieje w moich myślach. Bo pomimo tych wszystkich przykrości nadal jest mi bliski, nadal pozostaje przyjacielem. /improwizacyjna
|
|
|
|
Wiedziałam, że czytając o tym wszystkim zgłębiam jedynie swoje pole widzenia na ten temat. Staję się bogatsza w zabójczą dla mnie wiedzę, chłonę to wszystko. Liczę, przeliczam, kalkuluję, nałogowo. Mam swoją wizję, chcę czegoś niemożliwego. Chcę zadowolić siebie i karzę siebie gdy coś zjebię. Setka myśli w jednym temacie. Autodestrukcja. Wszystko tak mówi, ale to kłamie. Ja nic takiego nie robię. Tamto mnie nie dotyczy, przecież wiem na czym stoję. Mam kontrolę, nie robię nic niezwykłego. To jest dobre. /improwizacyjna
|
|
|
|
Nie wiem dlaczego jestem ubrana tak a nie inaczej. Wchodzę po schodach stukając obcasami, odkluczam drzwi do pustego mieszkania i ze łzami w oczach rzucam się na łóżko. Podnoszę się. Męcząc się z zamkiem od sukienki sprawdzam barek. Resztki red label lądują w szklance z lodem i colą. Zarzucam na siebie żółtą bluzę i podarte dresy. Siadam po turecku puszczając te same nuty, które kilka godzin temu dawały ukojenie a teraz są przeklęte. Odpalam papierosa i znów zastanawiam się w którą stronę toczę to gówno zwane potocznie życiem. /improwizacyjna
|
|
|
|
Nie oszukuj się nic po mnie nie poznasz, ukryję wszystko co jest możliwe, schowam każdą emocję z osobna. Schowam się w swoim świecie, wrócę do dawnej siebie. /improwizacyjna
|
|
|
|
Bo gdy ma się złamane serce nie czuje się skutków picia alkoholu. Nie czuje się nic, prócz rozdzierającego bólu w środku, widzi się przez łzy, które nie odzwierciedlają tego w smutku w najmniejszym stopniu. To jest silniejsze, sprawia, że wszystko traci swój sens. W sumie mogłabyś krzyczeć wyrzucając całą złość, ale brak siły nie pozwala. Letarg trwa a ty wiesz, że prędzej czy później przerośnie Cię do tego stopnia, że poniesiesz śmierć. Najboleśniejszą bo zadaną przej najbliższą osobę. /improwizacyjna
|
|
|
|
I nie muszę uczestniczyć aktywnie w rozmowie by czuć wkurwa takiego, że mała bania. /improwizacyjna
|
|
|
|
Kasa na niedzielne zakupy z rodziną poszła się jebać na flaszkę i prochy. Siedzę w pusty mieszkaniu kumpla, przede mną dwie kreski, butelka czystej i kieliszek. Łzy spływają, chyba wszystko jest nie tak. /improwizacyjna
|
|
|
|
Dodaj komentarz
