 |
|
a gdybyś poprosił mnie , żebym pokazała Ci jak bardzo Cię nienaiwdzę , wzięłabym kartkę i narysowała Ciebie a nastepnie ją pocięła .
|
|
|
|
- Mi niewolno absolutnie nic obiecywać... Nienawidzę rozczarowań... - paradoksalnie jestem wulgarna i chyba z każdym dniem bardziej chamska.. -70% mnie jest poharatane, zepsute i zniszczone, na ‘szczęście’ od wewnątrz ;] -smutki już dawno zakopałam w głębokim dole, na straży postawiłam szeroki uśmiech, ogrodziłam go dobrym humorem a w powietrzu słychać gromki śmiech . i tak co jakiś czas ktoś z łopatą chce je odkopać...
|
|
|
|
w świecie gdzie depresja jest częstsza niż przeziębienie.
|
|
|
|
Wiesz, że ja zawsze tęskniłam za Tobą już troszeczkę, nawet gdy byłeś blisko mnie. Tęskniłam już tak sobie troszeczkę na zapas
|
|
|
|
Wymyśliła sobie, że będzie kiedyś tak cholernie szczęśliwa . . .
|
|
|
|
Chciałeś żebym zapomniała - zapomniałam. A teraz desperacko przypominasz minione chwile, chcąc bym jeszcze troche pocierpiała.
|
|
|
|
w rubryce 'powód' wpisałam ' brak chęci'.
|
|
|
|
Bo to takie zabawne patrzeć na to wszystko, patrzeć jak wszystko przed oczami obojętnieje. . .
|
|
|
|
- wynoś się . - nie . - wynocha ! , - nie . - dlaczego chociaż raz nie zrobisz tego , o co cię proszę ? , czy to takie trudne wyjść i zamknąć za sobą drzwi ? . - nie odejdę . - bo ? . - kocham cię
|
|
|
|
On nie widzi tego, jak idiotycznie przyglądam się jemu, gdy zawsze mijam go na korytarzu, prawda?
|
|
|
|
powinnam zapomnieć wszystko, co wtedy widziałam, słyszałam, czułam. a wpadłam w to cholerne gówno po uszy. tak, skarbie, mówię o tej naszej pseudo-miłości.
|
|
|
|
powiedział, że to koniec odchodzi. zaczęłam się głośno śmiać – jakiś głupi, pieprzony żart. jednak on był poważny. zamilkłam. odruchowo tona łez poleciała mi po policzkach, czułam jak moje serce cholernie piecze. ale nie, przecież muszę być silna, nie mogę się załamać. powiedziałam, że wszystko w porządku i szybko zapomnę… pobiegłam do domu, choć ledwo stałam na nogach, ale nie mogłam się poddać, nikt nie mógł poznać po mnie smutku. wytarłam łzy. niepotrzebnie, kolejna partia wylała się z moich oczy w niespełna sekundę. nie potrafiłam nad sobą zapanować. skulona usiadłam na krawężniku, krzycząc, czemu to właśnie ja straciłam swój najsłodszy narkotyk?! otępiona, zalana łzami, spuchnięta – nie podniosłam się już nigdy, z tego jebanego dołu.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
