 |
|
Za mało zaufania, za dużo złości, za dużo kontroli, za mało miłości.
|
|
|
|
Nas nie ma już dawno, nie będzie już nigdy
Mam blizny, bo parę chwil pokłuło jak igły
Dziś to tylko parę dni z kalendarza
Do których nie wracamy, no cóż, tak się zdarza.
|
|
|
|
Powiedz mi proszę co myślisz, chociaż raz wykrzycz mi głośno wszystko, co byś chciał Powiedz gdzie jesteś, czy tak będziemy trwać osobno juz dawno choć razem cały czas
|
|
|
|
Obok jesteś wciąż i nie ma Cię
nie potrafisz wprost nie kochać mnie
Może to nie nam pisana jest
taka miłość, aż po życia kres
|
|
|
|
Znam Cie na pamięć, Ty mnie pewnie też
Nie muszę nic mówić jak nikt rozumiesz mnie
Za późno, by kłamać i tak nie uda się
za dużo dziś wiemy nie wiedzieć lepiej jest
|
|
|
|
Wiem dobrze wiem potrafię ranić tak jak nikt
Przykro mi, nie wiem, co robić, gdy płaczesz
Już nie śmiejesz się jak kiedyś wszystko jest inaczej
Kolejny raz proszę cię o ostatnią szansę
|
|
|
|
Chciałam więcej niż mogłam unieść.
Gna me serce o krok przed rozumem.
Chciałam w zgiełku o ciszy zapomnieć.
W próżnym biegu straciłam oddech.
Czasu żal...
|
|
|
|
Nie brakuje Ci rozmów ze mną? Nie brakuje Ci wkurzania mnie? Nie brakuje Ci mojego uśmiechu? Nie brakuje Ci mówienia mi każdej głupoty, która wydarzyła się w Twoim życiu? Nie brakuje Ci mnie?
|
|
|
|
Kochaj mnie
Możesz wziąć mnie za rękę
Możesz też śmiać się ze mnie
Kochaj mnie
Możesz czasem nie mówić
Czasem możesz nie lubić
Kochaj mnie
|
|
|
|
Chodź zabiorę cię na spacer
Nic, że piąta rano jest.
Świt to chyba najpiękniejsza pora dnia
|
|
|
|
Życzą bólu jej.
Pragną widzieć ją gdy płacze.
Oni łez nie znają
Dawno zapomnieli o nich.
Tutaj miejsca nie ma już
Na wrażliwości pełne dłonie.
|
|
|
|
Tam gdzie Boga nie ma już
Miasto bez miłości stoi.
Tam jak z nieba znak
Zjawia się niewinna Ona.
Ma nadzieii pełen głos
Wrażliwości pełne dłonie.
Pragnie tyle dać
W pustych sercach wzniecić płomień.
Choć krucha jest jak kwiat
Próbuje zmienić świat.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
