 |
|
wiesz jak się czułam, gdy mnie zostawiłeś? wiesz jak bardzo bezsensowne stały się moje ulubione zajęcia? wiesz jak gorzka była czekolada ? jak zimne kakao ? jak pochmurne było niebo ? nie wiesz jak było ciężko. nawet nie chcesz wiedzieć.
|
|
|
|
Dość mam już pytań bez odpowiedzi. Dziś wszystko już wiem. Dziś wszystko już chcę. Rozmów i splotów. Ramion, jak kruszonki na cieście. Twojego imienia gdy czuję język pomiędzy zębami i dotyku, startujących żurawi gdy plecy krople potu zraszają. Ust i smaku. Milczenia i krzyku. Ciebie.
|
|
|
|
Do czego potrzebna jest większa dojrzałość: do miłości czy do rozstania? Co wymaga większej siły charakteru? Dużo łatwiej jest przecież uśmiechnąć się do kogoś nowego niż powiedzieć "odchodzę" komuś bliskiemu. Komuś, kto jest ważny. Jeśli jest, a to nie całkiem takie pewne…
|
|
|
|
Póki Cie nie poznałam, nie zwracałam uwagi na uśmiech innych. Nie wiedziałam, ze zwykły uśmiech moze byc tak cudowny. To bylo cos absolutnie niezwyklego. Wystarczylo, ze kaciki Twoich ust unosily sie z byle powodu, a ja zapominalam o calym swiecie. Przez te kilka sekund wszystko bylo proste i piekne. Jak na najlepszym haju. Czlowiek fizycznie uzaleznia sie okolo 2 tygodni. Mi wystarczyly 3 dni.
|
|
|
|
pewnego dnia otworzę oczy i on nie będzie pierwszą rzeczą o której pomyślę.
|
|
|
|
Czy jeszcze pamiętasz, jak trzymaliśmy się za ręce i patrzyliśmy sobie głęboko w oczy? Te słodkie wspomnienia pozostaną dla mnie tym co najpiękniejsze...
|
|
|
|
nigdy o nic Cię nie prosiłam, ale w tej chwili w dupie mam honor. przytul mnie mocno.
|
|
|
|
Może ja już nie potrafię żyć tak jak kiedyś . Bezustanny smutek , pieprzon
|
|
|
|
i tak cholernie tęsknisz i nic nie możesz zrobić. już nawet patrzenie przez okno nie pomaga.
|
|
|
|
Po długich tygodniach pozbierałaś się, ale wiesz, że nadejdzie taki dzień, kiedy znowu go zobaczysz i w sekundzie rozsypiesz się na kawałki..
|
|
|
|
Czuję, drogi przyjacielu, przytłaczający ciężar Twojej nieobecności. Nie mogę bez Ciebie żyć, czuję to. i to mnie boli najbardziej. Codziennie odwiedzam "nasze" miejsca i nigdzie Cię nie odnajduję. Czekam na Ciebie. Mija godzina, a Ty się nie zjawiasz. Wszystko, co oglądam przypomina mi o Tobie, a zarazem mówi, że Cię straciłam. Ty przecież nie cierpisz.. A ja.. Nie licząc westchnień muszę powstrzymywać łzy i uśmiechać się, gdy czuję, że umieram..
|
|
|
|
Może ja już nie potrafię żyć tak jak kiedyś . Może już zawsze będę czuć się tak jak od kilku miesięcy . Bezustanny smutek , pieprzona melancholia i tęsknota za czymś czego nie potrafię określić .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
