 |
|
gdybym stanął ze śmiercią oko w oko nad przepaścią
Szanowałbym swe życie bardziej niż swą własność?
|
|
|
|
Szukają szczęścia w tym całym nieszczęściu
Jak rzygać optymizmem, gdy kolejny cios
|
|
|
|
Trzymam się tak mocno życia, które dość średnio kocham
|
|
|
|
Gdy popełnisz błąd? Przepiszesz ją na nowo?
Każdą chwilę z ludźmi których kochasz - szanuj
|
|
|
|
Całe życie próbuję sam odnaleźć się w tym tłumie
Niby wiem prawie wszystko, ale mało rozumiem
|
|
|
|
Dam radę, chociaż to scenariusz jeden z gorszych
Tak jak oczy przyzwyczajam się do ciemności
|
|
|
|
I tylko wspomnień nić bo nie zapomnę ich
Tak płynę z prądem chwili, bo już nie cofnę dni
|
|
|
|
Choć różne są dni mijają zawsze bezpowrotnie
A różne wątki splatają się w całość na odchodne
|
|
|
|
swoim szlochem tylko ostrzyż moje noże,
|
|
|
|
zawsze pomocny, to uczciwy człowiek,
z przyłożenia strzał, płacz i krzyki kobiet,
|
|
|
|
wierzysz w życie po śmierci, to sobie wierz,
ja sprawię, że przestaniesz wierzyć w to życie przed
|
|
|
|
to jak akcja filmu, kiedy znikasz w toalecie,
ukrywasz się w kabinie, cicho stojąc na klozecie
|
|
|
|
Dodaj komentarz
