 |
|
gdybyśmy z czasem mieli wziąć ślub zapewne w drodze do ołtarza kilkakrotnie przypadkiem stanąłby na rancie mojej śnieżnobiałej sukni, a podczas obiecywania mi miłości, wierności i innych tanich przeprosiłby wszystkim hasłem, że musi wyjść na moment zapalić. na zdezorientowane spojrzenia rzuciłby tylko 'nerwy', pocałowałby mnie w czoło obiecując, iż za dosłownie dwie minutki wraca i nie zważając na wszystko wyciągnąłby trochę przed drzwiami kościoła zapalniczkę. fakt, czasem zastanawiam się co ten gość ma w głowie, ale kocham Go, kurczę. najmocniej
|
|
|
|
Wieczorem przed mym domem
Wystawie ekran
I wyświetlę film
Coś o mnie i o tobie
Będę leczył chore sąsiadów sny
|
|
|
|
Ciekawe, czy ludzie zastanawiają się, czy naprawdę znają swoich przyjaciół.. Pewnie. Rozmawiasz z nimi, śmiejesz się, ale czy tak naprawdę wiesz, co jego trapi? Czy wiesz, co przeżywa, czy za czymś tęskni, a jeśli tak, to za czym? Macie do siebie bezgraniczne zaufanie? Znasz tak naprawdę jego historię, to, co przeżywa? Często rozmawiacie godzinami ale zastanów się: Czy naprawdę znasz osobę, którą nazywasz `swoim przyjacielem`?
|
|
|
|
Wczoraj miałam takie myśli, że chcę w końcu skończyć gimnazjum i zapomnieć o wszystkim, co się działo w tym okresie w moim życiu. Fakt, mam wiele zajebistych wspomnień, ale są też takie, o których nie chcę pamiętać. Dlatego stwierdziłam, że chyba lepiej będzie jak zapomnę o wszystkim, o tych miłych chwilach, w których byłam szczęśliwa też, bo one wiążą się m. in. z Nimi, a wtedy powracają też te wydarzenia, przez które cierpiałam. Chyba wolę poświęcić kilka świetnych wspomnień w zamian za normalne życie, bez powrotów do przeszłości.
|
|
|
|
Jedna piosenka, a tyle wspomnień
|
|
|
|
chciałabym mieć kogoś, do kogo mogłabym zadzwonić i powiedzieć, że jest źle, a ten ktoś rzuciłby wszystko i przyjechałby prosto do mnie .
|
|
|
|
Ktoś znów wczoraj mówił mi:
Trzeba przecież kochać coś, by żyć
Mieć gdzieś jakiś własny ląd
Choćby o te dziesięć godzin stąd
|
|
|
|
A jednak rozstając się, tracisz kawałek siebie. Kawałek, który on uwielbiał, kawałek, którego się od niego nauczyłaś. I nagle boleśnie odkrywasz, że tylko wydawało Ci się, że jesteś jakaś: seksowna i uwodzicielska, samowystarczalna czy pewna siebie. On znika z Twojego życia, a razem z nim to lustro, w którym wydawałaś się sobie lepsza
|
|
|
|
a wtedy ? przytuliłam się do jego ogromnej bluzy , poczułam ten cholerny zapach perfum , które tak uwielbiałam i wiedziałam , że on jest cały mój . że należy do mnie , choć jak ujął to pezet : to nie kwestia posiadania
|
|
|
|
Serce weź się w garść, przecież jestem z Tobą - poradzimy sobie ze światem, w którym tylko skurwysyństwo jeszcze nie wymarło.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
