 |
|
W każdym miejscu, gdzieś, ktoś stracił najbliższych. Mamę, tatę, brata, siostrę, chłopaka, męża, dziecko .. Każdy przeżywa, to na swój sposób. Jedni popadają w depresje, inni w nałogi, jeszcze inni odbierają sobie życie. Mimo tych tragedii czas idzie dalej, chwile uciekają w niepamięć. Strata boli, tak to prawda. Bo każdy z nich dawał to, co miał najlepszego . Troszczył się, dawał wsparcie , kiedy było źle starał się wywołać uśmiech na naszej twarzy. zawsze sprawy innych stawiał na pierwszym miejscu, bo były ważniejsze . Dopiero po ich odejściu uświadamiamy sobie, jak wiele wnosili do naszego życia, jak bardzo byli potrzebni i żałujemy tego, jak bardzo czasem ich krzywdziliśmy, choćby swoimi słowami . W takiej chwili coś rozpierdala Cię od środka, bo wiesz, że znaczyli więcej niż wszystko, i że już nigdy nie powiesz im tego, czego nie zdążyłeś, nie naprawisz błędów, nie dasz więcej szczęścia..
|
|
|
 |
Ktoś kiedyś zapytał, co ja w Nim widzę. Nie wiedziałam, bo co miałabym powiedzieć ? W głowie miałam tysiące myśli, każda o czymś innym dotycząca Jego, tego co kocham. Teraz określam to mianem mojego osobistego świata. Kocham cały mój świat, który streszcza się w jednej osobie, w Nim. [TrueStory.]
|
|
 |
|
Trzeba wiedzieć kiedy powiedzieć sobie dość i skończyć tą maskarade z szacunku do samej siebie. Przyszedł taki moment, w którym zdałam sobie sprawe, że pomimo próby zaangażowania w związek nic nie osiągne. Bo nikogo na siłe nie moge zatrzymać. Zdałam sobie sprawe, że coś już się skończyło i minęło bezpowrotnie. I nie wiem jak bardzo bym się starała to ów "coś" nie wróci. Doszłam do wniosku, że nie warto tracic czasu na coś co stało się bardziej udawane niż prawdziwe. Ocieram zły i czekam na nowy dzień, który coś zmieni. /ladyingreen
|
|
 |
|
Życie powolutku zaczyna wypadać mi z rąk. Czuję, że zaczynam tracić panowanie nad wszystkim. Gubię się, tyle rzeczy mi umyka. Potrzebuję pomocy. Gubię się. Jestem zagubiona. Znikam. Znika moje poczucie wartości, znika świadomość, znika wszystko czego tak bardzo potrzebuję. Ratunku /shhhhh
|
|
|
|
Gbybym wiedziała jak bardzo mnie zranisz, nigdy bym nie otworzyła swojego serca przed Tobą./ladyingreen
|
|
|
|
Miłość wydobywa z nas to najgorsze oblicze... /ladyingreen
|
|
|
|
Z dnia na dzień oddalamy sie od siebie coraz bardziej, stajemy się sobie coraz bardziej obojętni. Dorastam, a Ty wciąż wydajesz się jeszcze "dużym dzieckiem". Kiedyś nasze uczucia pełne żaru i namiętności dziś zmieniają się z zamarznięte w lodu. Serce niegdyś bardzo mnie kochające zmienia się w kłębek nerwów, staje się coraz bardziej zimne i obojętne na mnie. Słowa już nie pieszczą nutą miłości lecz tylko bólu i cierpienia. Nie czuje już nic. Zmieniłeś się bardzo, za bardzo. Już nie rozpoznaje Ciebie w tym smutnym obliczu./ladyingreen
|
|
|
|
Świat się skończył z chwilą, w której wyszłam z Twojego domu, pełna złych emocji i łez. Świat za który byłam w stanie zapłacić wszystko, aby istniał tylko z Tobą. Świat w którym istnielismy tylko my. "My" rozsypaliśmy się jak garść piasku przelatująca przez palce. Jak wieża budowana na piasku a potem zburzona. Ty i ja to przeszłość dzisiejszego dnia. .ladyingreen
|
|
|
|
Dodaj komentarz
