 |
|
stałam jak sparaliżowana , raniona podwójnym ostrzem jego słów . ból rozprzestrzeniał się po moim ciele według znajomego schematu , ale był niczym w porównaniu z chaosem jaki panował w moim umyśle .
|
|
|
|
to pragnienie widniało na mojej prywatnej liście marzeń zakazanych . w dodatku było spośród nich najbardziej bolesne .
|
|
|
|
byłam bezsilna , bezbronna . nie miałam się gdzie schować , nie miał mi kto pomóc .
|
|
|
|
jak wyjaśniłabym Mu swoje zachowanie ? nie potrafiłabym przecież ukryć , że staczam się w otchłań bez dna , że rozpadam się na tysiące kawałków . Musiałam zgiąć się w pół , żeby nie rozerwało mnie na strzępy . zdecydowanie wolałam cierpieć bez świadków .
|
|
|
|
zastanawiałam się , jak długo jeszcze będę tak cierpieć . może pewnego dnia - za kilkadziesiąt lat , jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle , żebym mogła lepiej go znosić - uda mi się ze spokojem wspominać tych kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu . wspominać , wdzięczna za to , że poświęcono mi choć trochę czasu , że dano mi więcej niż prosiłam . i więcej niż na to zasługiwałam . cóż , może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać . ; C
|
|
|
|
smutno było zdać sobie sprawę , że nie gra się już głównej roli kobiecej . romans stulecia dobiegł końca .
|
|
|
|
jego ciemnozłote oczy po raz kolejny poraziły mnie swym magnetyzmem . musiałam spuścić wzrok , żeby wrócił mi oddech . - znowu mi to robisz . - wymamrotałam . - co takiego ? .
- mącisz mi w głowie ! . ; - *
|
|
|
|
- spójrz tylko na mnie . - powiedziałam niepotrzebnie , bo nie odrywał ode mnie wzroku . - jestem zupełnie przeciętna , nijaka . no , chyba , ze wziąć pod uwagę to , że w kółko pakuje się w kłopoty i okropna ze mnie niezdara . a Ty ? . gdzie mi tam do ciebie .
|
|
|
|
wystarczyło , że pomyślałam o nim :
jego głosie , jego hipnotycznym spojrzeniu , jego magnetycznej sile osobowości . niczego tak bardzo nie chciałam , jak tego , by z nim być .
|
|
|
|
- jak bardzo ci na Nim zależy ? .
- za bardzo . - szepnęłam .
|
|
|
|
nie ma krwi .
nie ma żalu .
|
|
|
|
nagle zrozumiałam i poczułam się jak zupełna idiotka . tak , to musiało być to . zauważył jak na niego reaguję , jak śledzę go wzrokiem . tu nie chodziło o przyjaźń więc po co miałby mnie nią łudzić . nie byłam w jego typie . nie miałam szans .
|
|
|
|
Dodaj komentarz
