 |
|
nie mam przed tobą tajemnic, po prostu są rzeczy o które nie pytałeś./czekoladowee.oczy
|
|
 |
|
chcę patrzeć z Tobą w inną stronę, jednak zawsze widząc to samo. / Endoftime.
|
|
|
|
"Wypalam się, wygasam, obumieram."
|
|
|
|
"Jestem żałośnie śmieszna. A może śmieszna żałośnie? Nie to nie ma sensu."
|
|
|
|
"No dalej, dziewczyno, możesz to zrobić. To tylko życie, to nic wielkiego"
|
|
|
|
nie chcę wmawiać Ci, jak idealnie do siebie pasujemy, jak idealnie współgrają splecione palce naszych dłoni, a usta ustawicznie tworzą tak spójną całość. nie chcę ograniczać Cię do wyłączności, i zabierać wszędzie ze sobą, czy nie widzieć świata, poza tym co Nas łączy. nie chcę nieustannie z Twoich ust słyszeć, jak bardzo jestem dla Ciebie ważna, jak do życia nie potrzebujesz już nikogo innego, jak bardzo mnie kochasz. nie chcę swojego istnienia streszczać Tobą, ani żyć wyłącznością tych uczuć. chcę choć raz w życiu poczuć to szczęście, mieć ten ostateczny powód by żyć, i trwale mieć dla kogo. choć raz w życiu doznać wzajemnego ciepła płynącego z dwóch serc, kiedy tylko w przytuleniu, klatka dotykałaby klatki, i czuć bezpieczeństwo, kiedy tylko moją już chłodną dłoń delikatnie ściska, nieco od niej większa. chcę zwyczajnie, choć raz czuć, że to, że żyję ma sens, że nigdy nie byłam na marne, a że już na zawsze, mam dla kogo oddychać. / Endoftime.
|
|
|
|
mam tą świadomość, na nowo popełniam błędy, błędy życia, które kreślą rysy nie tylko na psychice, dźgając z całej siły w serce, niczym szarpanie skóry dłoni tak tępym kawałkiem potłuczonego szkła, idealnie pobudzając przy tym ból. stoję w miejscu, próbując wymówić szeptem choć jedno słowo, opisujące to jak cierpię, jak odczuwając przebijające ostrze, gdzieś pomiędzy żebrami, przeżywam kolejny marny dzień życia, tak naprawdę wciąż na nowo stawiając je nad przepaścią. próba odwagi, kiedy przez mgłę obserwujesz, jak to co kochasz, w znacznym stopniu oddala się od Ciebie. jak człowiek, któremu oddałeś siebie, swoje życie, gruntownie powierzając przy tym serce, nagle znika jakby za horyzontem, gdzieś w oddali, tak bez słowa, bez pożegnania, bez wartej podkreślenia, obietnicy powrotu. / Endoftime.
|
|
 |
|
I znowu wszystko wróciło..znowu nocą zamiast spać, siedzę na parapecie, spoglądając w niebo,słuchając rapu..analizując każde słowo wypowiedziane danego dnia..Siedzę i myślę.. o tym co było, jest..o tym co jeszcze może mnie spotkać..siedzę i w sumie nic.. palę się sama przed sobą ze wstydu, jak gdybym rozmawiała ze sobą pierwszy raz..chłodny podmuch wiatru przyprawia mnie o dreszcze, zamykam powieki..przypominam sobie ból ostatniego cięcia...nagle czuję ulgę..zsuwam się z parapetu..wskakuje do łóżka..byle do jutraa.. mówię po czym zasypiam/ notogarning
|
|
 |
|
Oceny poprawione ? ;> ;D bo ja juz nie wyrabiam ;((
|
|
|
|
maaaam ochotę tak po prostu przytulić się do Ciebie jak małe dziecko i udawać, że się przykleiłem.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
