 |
|
siedziałam na zniszczonej ławce za domem.roztrzęsiona powtarzałam bez sensu słowa że miłości nie ma -co to jest ta miłość? odezwał się głos zza moich pleców.moja mała siostra stała ze zdziwieniem w swoich malutkich błękitnych oczach. -widzisz młoda.miłości tak naprawdę nie ma. mała stała poirytowana i nie spuszczała wzroku z moich ust. -no ale jak chcielibyśmy ją przyrównać, to jest podobna do lawiny, wiesz? kontynuowałam, zasypuje wszystko, twoje całe życie i trzeba przed nią uciekać żeby przeżyć. chyba ją trochę przestraszyłam. stała zamyślona i przeszywała mnie wzrokiem. tylko jej przepełnione złotem bezbronne włosy poddawały się jesiennemu wiatrowi . | imagine.me.and.you
|
|
|
|
siedzisz na tarasie w zimny wieczór , z kubkiem zielonej herbaty w ręku . Zaciągasz się jej aromatem , pod osłoną nocy , z myślą że jutro będzie lepsze . | imagine.me.and.you
|
|
|
|
-już cieplej? -nie... brakuje mi jeszcze Jego, który rozgrzewał moje ręce , zawodowo . | imagine.me.and.you
|
|
|
|
nadał mojemu życiu barwy.każdej sekundzie mojego istnienia darował rozgrzewające do czerwoności promienie.każdą szarą i smutną chwilę jak to mówią: kolorował bez użycia kredek. wydawałoby się i babcia mi mówiła że takiego to 'ze świecą szukać' . A prawda jest taka że to zimny sukinsyn, zabawiający się uczuciami w najlepsze. gość , który w przeciągu sekundy zdołał rozpierdolić mi życie, tak...właśnie temu kretynowi zawdzięczam nieprzespane noce podpuchnięte oczy. Burdel uczuciowy. A w sercu to mam taki rozpizdziel , że wygląda teraz jak przedojżały bakłażan . I ty mi kurwa mówisz żebym o Nim zapomniała!?... | imagine.me.and.you
|
|
|
|
zdenerwowana nadgryzasz dolną wargę i patrząc w jeden,daleki punkt cicho ronisz łzy.między dwoma palcami trzymając papierosa,który z wymykającą się łzą spod powieki upada ci na ulubione rajstopy wypalając dużą dziurę.nie zwracając na to uwagi myślisz o swoim udawanym szczęściu, które bazuje w twojej psychice na obliczu własnej śmiertelności. | imagine.me.and.you
|
|
|
|
'' Dlaczego wspomnień nie można się pozbyć tak szybko jak brudu.? Powinni wymyślić vanish - różową siłę do plam na psychice. ''
|
|
|
|
dałabym wszystko by moje oczy zaszkliły się tak jak kiedyś , byś mógł zobaczyć w nich swoje odbicie . |imagine.me.and.you
|
|
|
|
zadzwoniłam wieczorem roztrzęsiona do przyjaciółki. -co się stało?zapytała ze zdziwieniem,słysząc jak cicho płaczę. -właśnie stoję i patrzę jak sens mojego życia znika mi z oczu... i nawet się nie obraca. -ale jak to...? jak to wygląda...? -ma metr siedemdziesiąt i czekoladowe oczy .
|
|
|
|
wpadasz na strych, zabierasz pudło pełne starych, czarno-białych gazet . siadasz w rajstopach i za dużym wełnianym swetrze na środku pokoju z papierosem w ręku , wycinasz nożyczkami z każdej strony czasopisma koślawe, o różnej wielkości serca, które potem naklejasz,wokół ulubionej ,waszej fotografii nad twoim łóżkiem. sama siebie nie rozumiesz i nie wiesz po co to robisz. dopiero później uświadamiasz sobie fakt , że właśnie takie rzeczy są naprawdę piękne . | imagine.me.and.you
|
|
|
|
-mam już tak wyrzeźbioną psychikę , że trzymam już telefon , zanim zdąży napisać. -masz tak zagiętą psychikę , że trzymasz go cały czas. | imagine.me.and.you
|
|
|
|
o kurwa! pomyślałam widząc jego opis na gadu: 'A do Ciebie skarbie jedno, gdybym mógł Cię przekonać, może gdybym cofną czas, zechciałabyś mnie pokochać.' sama nie wiedziałam co o tym myśleć,ale dziwny dreszcz przeszywał moje serce,którego bicie było wyraźnie słychać.choć miałam włączony głos w telefonie sprawdzałam co sekundę czy przypadkiem nie napisał.nagle odezwał się dzwonek do drzwi.zbiegłam na dół,spojrzałam przez okno drzwi i jak małe dziecko zaczęłam się cieszyć a moją twarz odwiedził uśmiech.stałeś ze spuszczoną głową,w dresie i z małym,różowym tulipanem,przewiązanym jakąś tęczową wstążeczką w dłoni.podniosłeś wzrok,a ja topiąc się w Twoich oczach z uśmiechem wciągnęłam cię do środka. | imagine.me.and.you
|
|
|
|
siedzisz roztrzęsiona ze łzami wspomnień w oczach, które spływając po policzku zostawiają czarny ślad. prawą rękę trzymasz na policzku, wbijając sobie miętowo zielone paznokcie i nadgryzając do krwi czerwoną, dolną wargę. myśl o nim nie pozwala ci spać i tak zatracasz kolejną noc , by jutrzejszy , kolejny dzień przywitać z podpuchniętymi oczami i zmiętą, mokrą od płaczu wspólną fotografią w dłoni . | imagine.me.and.you
|
|
|
|
Dodaj komentarz
