 |
|
“Niektórzy twierdzą, że każda, absolutnie każda rzecz na swiecie ma swoją cenę. To nieprawda. Są rzeczy, które ceny nie mają, są bezcenne. Najłatwiej poznać takie rzeczy po tym, że raz utracone, są utracone na zawsze.”
|
|
|
|
“Nie odezwała się ani razu. Nie znam przyczyny. Być może oboje boimy się odezwać. Być może żadne z nas nie chce usłyszeć, że druga osoba nie chce rozmawiać. A może każde z nas jest zbyt dumne i nie chce wyjść na tego, który desperacko szuka kontaktu. Może po prostu jej nie zależy? Tak to już bywa. Mija tydzień bez kontaktu, potem miesiąc i nagle przerwa robi się tak długa, że głupio jest chwycić za słuchawkę. A więc nie dzwonie.”
|
|
|
|
„Jakie kłamstwa tworzyły Twoja legendę?”
|
|
|
|
"Zawsze było mnie za mało, potem zawsze za dużo. Byłam zbyt, a nagle stawałam się niewystarczająco. Każdy miał mi do powiedzenia coś i każdy - coś innego. Byłam patykiem, szkieletem i samymi kośćmi. Byłam za duża i za ciężka. Byłam kujonem i nieukiem. Głupią i przemądrzałą. Zakonnicą i dziwką. Nudziarą i gadułą. Szarą myszką i ekstrawertyczką. Zbyt wrażliwą i obojętną. Skakałam od skrajności w skrajność wpychając na siłę jedzenie do żołądka lub liczenie kalorii do diety. Ukrywając uśmiech za toną makijażu i wstyd za naturalnie opuchniętymi oczami. Chowając nogi i uczucia, blizny i wiedzę. Być młodą kobietą to przecież jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie! A być młodą kobietą i nauczyć się siebie słuchać, akceptować i kochać - to z pewnością najtrudniejsza rzecz. Ale to rzecz niezbędna, aby pozbyć się tych głosów, które mówią, że jest za mało i za dużo, zbyt i niewystarczająco.”
|
|
 |
|
Czuję się dziś beznadziejnie. Ostatnio czuję się tak co raz częściej./Lizzie
|
|
|
|
Próbowałam wierzyć w Twoje piękne słowa, by móc zaryzykować. Jednak ból, który nadal jest gdzieś we mnie, nie pozwala mi dać Ci kolejnej szansy. Nie, gdy wiem, co mnie czeka. Nie po to przepłakałam tysiące nocy, walczyłam o naszą znajomość przez kilka lat, by dać Ci wrócić, gdy w końcu doszłam do wniosku, że między nami nic już nie ma. Żadnego uczucia, które kiedyś wydawało mi się tak silne, że twierdziłam, że nie dam sobie bez Ciebie rady. Daję radę. Nawet lepiej niż z Tobą./Lizzie
|
|
|
|
Moje życie znowu się posypało. Nie mam nic, o co warto byłoby walczyć. Nic na czym, by mi zależało. Czuję beznadziejną pustkę./Lizzie
|
|
|
|
A teraz już tylko każdego dnia patrzę jak sypią mi się resztki znajomości. Ból, bo tracę osoby, które myślałam, że są ze mną szczere. Nie chcę takich ludzi obok. Wolę samotność niż kolejne łzy w oczach po tym, jak znowu okazało się, że któreś ze znajomych mnie okłamało./Lizzie
|
|
|
|
Czasami czuję okropny ból. Nie radzę sobie z nim, z własnymi myślami. Chciałabym tylko zasnąć i nic nie czuć, przez moment, przez dzień, dwa. Po prostu na dłużej wyłączyć się życia, by móc znowu czerpać z niego radość./Lizzie
|
|
|
|
Well done, you managed to lose her. The one woman who was willing to cross oceans for you.
You pushed away the very person who would do almost anything to be with you. She never asked for anything except one reason to stay, proof that you wanted her and that there would be a future for you both. Alas, you failed to provide that and now, she’s gone.
She didn’t care that you weren’t rich or that you didn’t drive a fancy car, all she wanted was to be your lady. She didn’t care that you had flaws because she had flaws of her own. Months of spending time together made her fall for you and yet you chose to remain blind to the fact that she chose you regardless of what her friends were saying. All she ever wanted was for you to return the love which she so freely gave to you.
|
|
|
|
All you had to do was treat her right. There was no need for diamonds and roses, candlelit dinners and expensive spoils. She was a simple girl with a big heart whose only desire was to be loved and respected. You loved the fact that you didn’t have to put in effort, you loved the fact that she chose you day after day. All she needed was for you to look at her the same way she looked at you. You became comfortable and that was your mistake. You decided to keep the walls you built around your heart up, never letting her in. You chose to keep her at arm’s length when all she did was ask that you let her in.
She gave you the key to her heart and you chose to take it without anything in return.
|
|
|
|
You loved the fact that she stayed, even when you told her to go. Truth is, you were scared. Too scared to let her in, maybe it was because you felt vulnerable, or maybe it was because you had been hurt before. Even though she showed you time and time again that she was different, you chose to paint her with the same paint brush you used to paint the women of your past. You loved having her as arm candy, something to show off to your friends. You loved that more than you loved her.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
