 |
|
'czy to nie zabawne że są uczucia którym nie możesz zaprzeczyć
i nie możesz nic zrobić nawet jeśli próbujesz
czy to nie dziwne kiedy czujesz coś czego nie powinieneś czuć'
|
|
|
|
widzisz tę dziewczynę. nie? siedzi na tym krawężniku, po drugiej stronie ulicy. ona nie płacze z radości. w jej załzawionych oczach widać miłość, pewnie do jakiegoś mężczyzny. może ją zostawił, porzucił jak zabawkę. tak bardzo chciałabym ją pocieszyć, przytulić i powiedzieć, że nie tak dawno temu przeżywałam to samo. i że wyleczyłam się.
|
|
|
|
On od tego ucieka, ona musi to przetrwać
|
|
|
|
Teraz jedynie pozostało wdychać dym nikotynowy jednocześnie sącząc na szybko kolejne łyki tequili , której tak nie znoszę . Jednym słowem : t ę s k n i ę . i to chol.ernie
|
|
|
|
czego Ty w ogóle chcesz? - chcę by pewnego dnia się obudził i stwierdził: 'nie, nie dam rady bez już bez niej normalnie żyć
|
|
|
|
Cały dzień bawiłeś się moimi emocjami , a wieczorem zapytałeś , dlaczego Ci nie ufam
|
|
|
|
Wolałabym żebyś mnie przytulił , pocałował wtedy miałabym powód do tęsknoty i łez , nie tak jak teraz gdy zakopana w starym kocu płaczę i tęsknie za czymś , czego nigdy od Ciebie nie dostałam .
|
|
|
|
Nie zliczę już ile razy się na Tobie zawiodłam , chciałabym wiedzieć czy choć raz miałeś przez to wyrzuty sumienia .
|
|
|
|
nie tęsknię za tobą, nie myślę już o tobie, nie chcę byś wrócił. tęsknię tylko za tymi uczuciami i emocjami, tęsknię za tymi myślami, w których wiem, że jest ktoś kto mnie potrzebuje, chcę by wróciły chwile szczęścia. ale już nie z tobą. chcę na nowo poczuć się kochana, ale przez kogoś, kto jest mnie wart..
|
|
|
|
I gdybym miała możliwość cofnięcia czasu, uwierz ..że nigdy byśmy się nie poznali
|
|
|
|
Odłożyła na bok sentymenty, przestała płakać po nocach, zapomniała, kim dotąd była. Odnalazła w sobie wolę, by odkrywać nowy świat.
Użalanie się nad sobą i brakiem kogoś bliskiego nie miało sensu. Serce może zaczekać
|
|
|
|
Będziemy się mijać jeszcze jakiś czas. Dziwnie pospieszać wzrok, żeby się odwrócił, przywoływać pogardliwe myśli, upadłe słowa. Teatr maskowy. Akt pierwszy, scena druga. ŻE NIBY BEZ BÓLU.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
