 |
|
“ dużo słucham, czasem mało mówię a mogłabym powiedzieć dużo, ale ciężko jest wydobyć przemyślenia na światło dzienne poskładać gramatycznie i ubrać w ładne słowa "poprawne politycznie". czasem lepiej jest milczeć. tylko boję się, że mogę przemilczeć życie i żałować niewypowiedzianych słów. jak mam się nauczyć mówić? gdzie szukać odwagi? ”
|
|
|
|
“ dużo słucham, czasem mało mówię a mogłabym powiedzieć dużo, ale ciężko jest wydobyć przemyślenia na światło dzienne poskładać gramatycznie i ubrać w ładne słowa "poprawne politycznie". czasem lepiej jest milczeć. tylko boję się, że mogę przemilczeć życie i żałować niewypowiedzianych słów. jak mam się nauczyć mówić? gdzie szukać odwagi? ”
|
|
|
|
Czasami mówię za dużo, odkrywam bowiem, że jestem znacznie bardziej interesujący od ludzi, z którymi rozmawiam.
|
|
|
|
trochę za dużo, trochę za często, trochę każdego dnia...
|
|
|
|
gdyby miało nie być jutra może zadzwoniłbym do Ciebie z budki, powiedział, że zależy mi na Tobie i jestem smutny.
|
|
|
|
Tego, kogo widziało się śpiącym, nigdy się już nie znienawidzi
|
|
|
|
Z mojego doświadczenia, które jest żałośnie nikłe, nie mogę Ci odpowiedzieć na to pytanie, ale z obcerwacji, którę czynię cały czas, jestem zmuszona przyznać Ci rację. Widzisz, myśle, że to jest tak jak gdyby kto podpowiadał Ci jak żyć nagle zniknął, , tak jakby nagle znikneły ze świata wszystkie rozrywki i wszystko przestaje Cię cieszyć. To w końcu czasami i tak jak gdyby ktoś umarł bo przestał się do CIEBIE odzywać. Podobna sytuacja jak z przyjaciółmi z liceum czy gimn. którzy się potem do Ciebie nie odzywają.
|
|
|
|
Leżę na podłodze
moje ciało waży tonę
ogień liżę mi szyje
czas to pistolet
|
|
|
|
Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.
|
|
|
|
Kiedyś powiedziałaś mi, że wtedy w moich oczach zauważyłaś to coś, ten niepokój, dla którego taka jak Ty, umawia się z takimi jak my.
|
|
|
|
Ktoś ma dziś serce chore
w tę zimną, nocną porę
[...]
jęczy, płacze w kominie
ten, co mu Nikt na imię
Ktoś jest zły, Ktoś ma dosyć
a Nikt płacze po nocy
Źle Komuś, źle Nikomu
w przestrzeni i w domu
|
|
|
|
Potem, przez następne miesiące wydawało mi się, że żyję za karę. Nienawidziłam poranków. Przypominały mi, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
