głupie teksty, śmieszne teksty, opisy gadu-gadutwój portal społecznościowy

Teksty znajomych użytkownika lovedancex33

Powiedz mi jak żyć  znów się zgubiłam. Świat zaczynał już być dla mnie  szczęście już się do mnie uśmiechało  otwierało swoje ciepłe ramiona i było gotowe mnie przywitać. Więc powiedz mi co się stało? Smutek już dawał o sobie znać i zapomniałam już co to ból  ale ono bawi się że mną  daje mi złudne nadzieję. Raz się oddala  a potem wraca z podwójną siłą i drwi ze mnie jeszcze bardziej  a ja pozwalam mu znów wejść do mojego serca. I znów trzymam nóż i to całkiem przypadkiem  nawet nie wiem jak się znalazł w mojej dłoni  i znów coś każe mi go przyłożyć do skóry   i znów zatapiam się w bólu. I zdaje sobie sprawę że w głębi duszy tęskniłam za tym  tęskniłam bo ten ból jest lepszy od bólu w klatce. I dzięki temu smutek otacza mnie ramionami zamiast szczęścia.   nutlla

nutlla dodano: 28 kwietnia 2019

Powiedz mi jak żyć, znów się zgubiłam. Świat zaczynał już być dla mnie, szczęście już się do mnie uśmiechało, otwierało swoje ciepłe ramiona i było gotowe mnie przywitać. Więc powiedz mi co się stało? Smutek już dawał o sobie znać i zapomniałam już co to ból, ale ono bawi się że mną, daje mi złudne nadzieję. Raz się oddala, a potem wraca z podwójną siłą i drwi ze mnie jeszcze bardziej, a ja pozwalam mu znów wejść do mojego serca. I znów trzymam nóż i to całkiem przypadkiem, nawet nie wiem jak się znalazł w mojej dłoni, i znów coś każe mi go przyłożyć do skóry, i znów zatapiam się w bólu. I zdaje sobie sprawę że w głębi duszy tęskniłam za tym, tęskniłam bo ten ból jest lepszy od bólu w klatce. I dzięki temu smutek otacza mnie ramionami zamiast szczęścia.// nutlla

Wszystko we mnie krzyczy. Każda komórka ciała płacze. Chcę wykrzyczeć światu co we mnie siedzi. Chcę wykrzyczeć co mnie boli. Chcę się pozbyć tego  chcę poczuć się wolna. Już nie mogę dusić tego w sobie  nie chcę znów po cichu płakać  gdy wszyscy już śpią. Muszę gdzieś to z siebie wyrzucić. To mnie zabija od środka. Duszę się przez to. Nie mam jak oddychać  a serce kłuje  kłuje tak bardzo  że zginam się w pół i nie mam siły wstać. Wszystko trzymam w sobie. Przecież tak jest bezpieczniej  tak mi łatwiej. Przecież niedługo mi przejdzie. Tylko na jak długo? Ile jeszcze zdołam być taka?   nutlla

nutlla dodano: 6 grudnia 2016

Wszystko we mnie krzyczy. Każda komórka ciała płacze. Chcę wykrzyczeć światu co we mnie siedzi. Chcę wykrzyczeć co mnie boli. Chcę się pozbyć tego, chcę poczuć się wolna. Już nie mogę dusić tego w sobie, nie chcę znów po cichu płakać, gdy wszyscy już śpią. Muszę gdzieś to z siebie wyrzucić. To mnie zabija od środka. Duszę się przez to. Nie mam jak oddychać, a serce kłuje, kłuje tak bardzo, że zginam się w pół i nie mam siły wstać. Wszystko trzymam w sobie. Przecież tak jest bezpieczniej, tak mi łatwiej. Przecież niedługo mi przejdzie. Tylko na jak długo? Ile jeszcze zdołam być taka? //nutlla

I być szczęśliwą już na zawsze!

shitt dodano: 10 sierpnia 2016

I być szczęśliwą już na zawsze!

Męczysz się na tutaj  męczy cię życie  nienawidzisz świata który cię otacza  nie wytrzymujesz ze świadomością  że nic nie potrafisz osiągnąć  że nikt cię nie chce tutaj  nie umiesz pogodzić się z tym co się stało  z tym co zrobiłaś  teraz już zawsze będziesz tą złą  tą najgorszą. Prawda jest taka  że życie jeszcze akceptujesz  tylko siebie masz dość.Nie wytrzymujesz z samą sobą.

nutlla dodano: 31 stycznia 2016

Męczysz się na tutaj, męczy cię życie, nienawidzisz świata który cię otacza, nie wytrzymujesz ze świadomością, że nic nie potrafisz osiągnąć, że nikt cię nie chce tutaj, nie umiesz pogodzić się z tym co się stało, z tym co zrobiłaś, teraz już zawsze będziesz tą złą, tą najgorszą. Prawda jest taka, że życie jeszcze akceptujesz, tylko siebie masz dość.Nie wytrzymujesz z samą sobą.

W jego oczach jest coś  czego nie ma w żadnych innych.

nutlla dodano: 26 listopada 2015

W jego oczach jest coś, czego nie ma w żadnych innych.
Autor cytatu: bezznakumiloscii

Najtrudniej jest ukryć ból  nie pozwól mi poddać się.   Agnieszka Chylińska

nutlla dodano: 26 listopada 2015

Najtrudniej jest ukryć ból, nie pozwól mi poddać się. / Agnieszka Chylińska

Nie lubię w nocy być sama. Zawsze muszę mieć zapalone światło  inaczej mam wrażenie że coś jest w pokoju i patrzy jak śpię. W nocy czesto się budzę  w łóżku szukam jego ale nikogo nie ma. Koszmary pojawiają się coraz częściej. W cieniu coś widzę  coś mnie obserwuje gdy jestem sama. W dzien też. Czuję się sama nawet gdy jestem wśród ludzi. Mam wrażenie że coś patrzy na mnie z boku  śledzi każdy mój ruch. Jest wszędzie tam gdzie ja  mój cień. I tylko czeka. Jest coraz bliżej  czeka na mój upadek. Cień którego nie mogę się pozbyć który szepcze mi przykre słowa  przyspiesza koniec. Chcę wziąć mnie w ramiona  wziąć mnie ze sobą  a ja robię się coraz słabsza  przyjmuję ból  brakuje sił  a cień się śmieje  żywi się moim smutkiem. Muszę mieć ciągle jego  by cień był zazdrosny  tylko wtedy przestaję  chociaż ostatnio bywa tak że i przy nim ból zadaję mi rany i coś ściska żołądek. Jakby cień mówił przez niego krzycząc do mnie :jego też stracisz.    nutlla

nutlla dodano: 25 listopada 2015

Nie lubię w nocy być sama. Zawsze muszę mieć zapalone światło, inaczej mam wrażenie że coś jest w pokoju i patrzy jak śpię. W nocy czesto się budzę, w łóżku szukam jego ale nikogo nie ma. Koszmary pojawiają się coraz częściej. W cieniu coś widzę, coś mnie obserwuje gdy jestem sama. W dzien też. Czuję się sama nawet gdy jestem wśród ludzi. Mam wrażenie że coś patrzy na mnie z boku, śledzi każdy mój ruch. Jest wszędzie tam gdzie ja, mój cień. I tylko czeka. Jest coraz bliżej, czeka na mój upadek. Cień którego nie mogę się pozbyć który szepcze mi przykre słowa, przyspiesza koniec. Chcę wziąć mnie w ramiona, wziąć mnie ze sobą, a ja robię się coraz słabsza, przyjmuję ból, brakuje sił, a cień się śmieje, żywi się moim smutkiem. Muszę mieć ciągle jego, by cień był zazdrosny, tylko wtedy przestaję, chociaż ostatnio bywa tak że i przy nim ból zadaję mi rany i coś ściska żołądek. Jakby cień mówił przez niego krzycząc do mnie :jego też stracisz. // nutlla

Gdy wieczorem już nie umiem powstrzymać łez  patrzę w lustro i mówię : spokojnie to tylko zmęczenie  jutro się wyśpisz i będzie okej. Uśmiecham się sama do siebie  wmawiając że to prawda  chociaż tak naprawdę mam tysiące innych powodów przez które lecą mi łzy.   nutlla

nutlla dodano: 9 listopada 2015

Gdy wieczorem już nie umiem powstrzymać łez, patrzę w lustro i mówię : spokojnie to tylko zmęczenie, jutro się wyśpisz i będzie okej. Uśmiecham się sama do siebie, wmawiając że to prawda, chociaż tak naprawdę mam tysiące innych powodów przez które lecą mi łzy. / nutlla

Sama. Jestem sama w pokoju. Źle mi. Cisza. Ona jest zła  wiesz? Bo słyszę samą siebie. Swój oddech. Bicie serca. Trzepot rzęs. Ruch kości. Za oknem słońce. Nie lubię słońca. Lubię  gdy na dworze jest szaro. Chłód. Wtedy łatwiej się oddycha. Powietrze jest lżejsze. Szczególnie po deszczu. Gdy pada  niebo płacze.Wiesz co jest w tym dziwnego? Wtedy ja też płaczę. Jest wieczór. Najczęśćiej późny. Noc. Nawiedza mnie smutek. Czuję łzy przy powiekach. Robi się jeszcze ciszej. Ta cisza wręcz odżywa. Rozumiesz? Krzyczy! Tylko ja to słyszę. Bo wewnątrz mnie również rozchodzi się krzyk. Tak bardzo głośny. I chcę się wydrzeć  krzyczeć i płakać  ale nie mogę. Chyba boję się krzyku. Zmiesza się z wrzaskiem ciszy i odbije. Zostanie odepchnięty od ścian i trafi we mnie. Co  jeśli wróci do mnie przez mój słuch i rozejdzie się w środku mnie? Wtedy echo  ono zabije. Zabije mnie od wewnątrz. Pęknie serce  nadszarpnięte łzami duszy. Wciąż skamla. A ja nadal nie potrafię jej uciszyć  łkam wraz nią.

nutlla dodano: 30 października 2015

Sama. Jestem sama w pokoju. Źle mi. Cisza. Ona jest zła, wiesz? Bo słyszę samą siebie. Swój oddech. Bicie serca. Trzepot rzęs. Ruch kości. Za oknem słońce. Nie lubię słońca. Lubię, gdy na dworze jest szaro. Chłód. Wtedy łatwiej się oddycha. Powietrze jest lżejsze. Szczególnie po deszczu. Gdy pada, niebo płacze.Wiesz co jest w tym dziwnego? Wtedy ja też płaczę. Jest wieczór. Najczęśćiej późny. Noc. Nawiedza mnie smutek. Czuję łzy przy powiekach. Robi się jeszcze ciszej. Ta cisza wręcz odżywa. Rozumiesz? Krzyczy! Tylko ja to słyszę. Bo wewnątrz mnie również rozchodzi się krzyk. Tak bardzo głośny. I chcę się wydrzeć, krzyczeć i płakać, ale nie mogę. Chyba boję się krzyku. Zmiesza się z wrzaskiem ciszy i odbije. Zostanie odepchnięty od ścian i trafi we mnie. Co, jeśli wróci do mnie przez mój słuch i rozejdzie się w środku mnie? Wtedy echo, ono zabije. Zabije mnie od wewnątrz. Pęknie serce, nadszarpnięte łzami duszy. Wciąż skamla. A ja nadal nie potrafię jej uciszyć, łkam wraz nią.

Wiesz kim jesteś? Jesteś nikim. Jesteś głupia  brzydka  beznadziejna i do niczego się nie nadajesz. Nie zasługujesz na nic  jedynie na śmierć. Już dawno powinno Cię tutaj nie być. Wszystkim tylko zawadzasz  przeszkadzasz. Nikt Cię nie chce. Nawet ludzie  których uważałaś za przyjaciół odeszli  zostawiając Cię samą.   s.

nutlla dodano: 23 lipca 2015

Wiesz kim jesteś? Jesteś nikim. Jesteś głupia, brzydka, beznadziejna i do niczego się nie nadajesz. Nie zasługujesz na nic, jedynie na śmierć. Już dawno powinno Cię tutaj nie być. Wszystkim tylko zawadzasz, przeszkadzasz. Nikt Cię nie chce. Nawet ludzie, których uważałaś za przyjaciół odeszli, zostawiając Cię samą. / s.

Myślałam  że już więcej nie poczuję silnego kłucia w klatce. W końcu nauczyłam się kontrolować częste ataki bólu  gdy było źle   gdy coś się działo  za każdym razem szłam z podniesioną głową do góry  za każdym razem włączałam przycisk : zapomnij. Tak po prostu nie myślałam o smutnych wydarzeniach jakby ich w ogóle nie było. Myślałam  że nauczyłam się tego raz na zawsze  ale znowu otworzyłam się na to uczucie.Znowu wpuściłam do serca ból  milion igieł które bezlitośnie zadają ból  od którego aż chce się krzyczeć  uciec jak najdalej stąd. Zapomniałam już jak to jest  gdy sen zamieniałam na ocean łez. Teraz na nowo muszę nauczyć się żyć z cierpieniem  nauczyć się go maskować i uśmiechać się gdy chcę się wykrzyczeć jak jest źle.  nutlla

nutlla dodano: 14 lipca 2015

Myślałam, że już więcej nie poczuję silnego kłucia w klatce. W końcu nauczyłam się kontrolować częste ataki bólu, gdy było źle , gdy coś się działo, za każdym razem szłam z podniesioną głową do góry, za każdym razem włączałam przycisk : zapomnij. Tak po prostu nie myślałam o smutnych wydarzeniach jakby ich w ogóle nie było. Myślałam, że nauczyłam się tego raz na zawsze, ale znowu otworzyłam się na to uczucie.Znowu wpuściłam do serca ból, milion igieł które bezlitośnie zadają ból, od którego aż chce się krzyczeć, uciec jak najdalej stąd. Zapomniałam już jak to jest, gdy sen zamieniałam na ocean łez. Teraz na nowo muszę nauczyć się żyć z cierpieniem, nauczyć się go maskować i uśmiechać się gdy chcę się wykrzyczeć jak jest źle./ nutlla

Naprawdę myślałaś  że to już koniec? Że tak łatwo się mnie pozbyłaś? Powiedz  zapomniałaś prawda? Zapomniałaś  że gdy nie było przy Tobie nikogo  ja zawsze byłam. Gdy nie miałaś z kim porozmawiać  telefon milczał  do mnie krzyczałaś  że nienawidzisz świata i ludzi. A gdy wieczorami tęsknota za szczęściem tak bardzo cię przytłaczała  gdy gwiazdy nie chciały spełnić Twojego jedynego życzenia  gdy zgubiłaś drogą  gdy Twoim pocieszeniem była butelka wina  odpalona lufka  gdy łzy nie chciały przestać lecieć? W każdym momencie życia byłam przy Tobie  byłam Twoją przyjaciółką  a Ty o mnie zapomniałaś. Teraz wracam by przypomnieć Ci jak bardo zniszczonym jesteś człowiekiem  przypomnieć Ci  że masz tylko jedną osobę przy sobie  która też czuję do ciebie wstręt  wszyscy Cię nienawidzą  sama siebie nienawidzisz a ja znów jestem  jak kiedyś  będę w najgorszych momentach Twojego życia  które są już blisko. Czekaj na mnie  Twój ból.   nutlla

nutlla dodano: 10 lipca 2015

Naprawdę myślałaś, że to już koniec? Że tak łatwo się mnie pozbyłaś? Powiedz, zapomniałaś prawda? Zapomniałaś, że gdy nie było przy Tobie nikogo, ja zawsze byłam. Gdy nie miałaś z kim porozmawiać, telefon milczał, do mnie krzyczałaś, że nienawidzisz świata i ludzi. A gdy wieczorami tęsknota za szczęściem tak bardzo cię przytłaczała, gdy gwiazdy nie chciały spełnić Twojego jedynego życzenia, gdy zgubiłaś drogą, gdy Twoim pocieszeniem była butelka wina, odpalona lufka, gdy łzy nie chciały przestać lecieć? W każdym momencie życia byłam przy Tobie, byłam Twoją przyjaciółką, a Ty o mnie zapomniałaś. Teraz wracam by przypomnieć Ci jak bardo zniszczonym jesteś człowiekiem, przypomnieć Ci, że masz tylko jedną osobę przy sobie, która też czuję do ciebie wstręt, wszyscy Cię nienawidzą, sama siebie nienawidzisz,a ja znów jestem, jak kiedyś, będę w najgorszych momentach Twojego życia, które są już blisko. Czekaj na mnie, Twój ból. / nutlla

Moblo.pl
Użytkownicy
Reklama
Archiwum
Kontakt
Regulamin
Polityka Prywatności
Grupa Pino
Reklama
O Grupie Pino
Kontakt
Polecane strony
Transmisja Live
Darmowe galerie i hosting zdjęć