 |
|
- I co? tak poporstu odszedł? - odszedł. - dlaczego? - bo mu na to pozwoliłam. - ale czemu?! - bo go kocham. - to nie miłość jesli kogoś zostawia się samego. - nie zostawiłam go samego, zostawiłam go z Nią.
|
|
|
|
jeśli dam Ci cukierka, to pójdziesz ze mną na koniec świata.?
|
|
|
|
zdrowi psychicznie ludzie są nudni.
|
|
|
|
i nagle pokochała życie - ale dlaczego ? Bo on pokochał ją .
|
|
 |
|
wyszedł trzaskając drzwiami, ówcześnie tłumacząc, że zbyt trudno jest ją kochać. w tym samym momencie, spadła ich wspólna fotografia. symbolizująca jeden z najszczęśliwszych momentów w jej życiu. leżąca obok jej łóżka na szafce nocnej. ramka rozpadła się na miliardy małych kawałeczków. zupełnie jak jej nadzieje. zupełnie jak ona sama.
|
|
|
|
gdy Jego nie było ona głupiała.
|
|
|
|
- Boże! - Co? - Och... Nic. Wszystko. - Co dokładnie? – spytał - Ty mnie kochasz!
|
|
|
|
-Dlaczego jesteś smutna? - pytali wszyscy, nie zauważając, że od czterech dni nie żyję.
|
|
|
|
Kochałam go za to, za co inni go nienawidzili. To ja tolerowałam jego widzi mi się, akceptowałam kretyńskie pomysły. Nie potrafił tego docenić.
|
|
|
|
'- Czego jeszcze nie przekroczyłaś? - Granicy zakochania się z wzajemnością. Tak jeszcze nigdy nie zakochałam się tak że ja i on, że my... Nigdy. Ale chcę tego. Szkoda, że przekroczyć tą granicę nie jest tak łatwo jak przekroczyć dozwoloną prędkość na drodze...'
|
|
|
|
Dodaj komentarz
