 |
|
Nie ma ideałów na tym świecie, nikt nie żyje po raz drugi. Każdy stara się iść prosto, ale czasem drogę gubi, szukając wsparcia, błądzi po życiowych stokach.
|
|
|
|
Alkohol sprawia, że mówimy rzeczy, których nie chcielibyśmy powiedzieć. Jutro o wszystkim zapomnimy, ale wiesz dobrze, że za tydzień wszystko się powtórzy. Zmieni się tylko impreza.
|
|
|
|
Powiedz jej, że ją uwielbiasz. Zawsze mów, że Ci zależy. Kiedy jest zmartwiona, przytul ją mocno, wyróżniaj ją wśród innych dziewczyn, baw się jej włosami, mów jej dowcipy, przynoś jej kwiatki, tak po prostu. Trzymaj jej rękę.. po prostu trzymaj. Pozwól jej zasypiać w swoich ramionach, pozwól jej się złościć na siebie, powiedz jej, że pięknie wygląda, kiedy jest smutna zostań przy Niej. Nawet jeśli nic nie mówi, spójrz jej w oczy i się uśmiechnij, całuj ją po szyi. Tańcz z nią nawet jeśli nie ma muzyki, całuj ją podczas deszczu, a kiedy się w Niej zakochasz, powiedz jej o tym. Tylko nie złam jej serca.
|
|
|
|
Ty wiesz, Ty umiesz kochać, ja umiem unieść się na szczyt i uśmiech kryć i już nie cofać ich, wiem, widziałam wiele, zbyt wiele może i nie chcę widzieć więcej, a mam widzieć więcej, Boże, muszę mieć serce w głowie, mówią, lecz czy mówią prawdę? Nie wiem co to rozsądek, tylko emocje mówią prawdę dla mnie, wczoraj byłam szczęśliwa, odpukać, dziś nie chcę kolejny raz sama siebie oszukać.
|
|
|
|
Nie potrafię tego zrozumieć. Tej nieobecności. W jednej minucie jest człowiek, a w drugiej już go nie ma. Najpierw opowiadasz mu wszystko o sobie, o planach, jakie masz, zna Cię lepiej niż Ty sam siebie, a potem tak nadzwyczajnej w świecie, nie masz w ogóle do niego dostępu. Stojąc obok Ciebie czujesz, że jest jakiś obcy, a przecież taki nie był, pamiętasz go. Pamiętasz wszystko co z nim związane. Jesteś przesiąknięta wspomnieniami, aż do szpiku kości. Nie możesz pojąc tego, dlaczego to wszystko potoczyło się tak, a nie inaczej. Wciąż myślisz, że to jest jakiś głupi żart, że on niebawem wróci, że to wszystko się skończy i okaże jednym wielkim nieporozumieniem.
|
|
|
|
To mnie bawi, bawi wciąż, jestem zakochana w chuj w tym. Tu mamy, mamy coś, co naprawia nasze smutki! Łapie dobry puuuls i zarażam nim kumpli, daje to na fuuull, a my się napijemy wódki.
|
|
|
|
Telefon komórkowy znów zabrzmiał dla niej ulubioną melodyjką, oznaczającą przychodzący sms. Odblokowała i spojrzała na ekran. Jej mordka odzyskała dawny uśmiech, gdy patrzyła na imię, które wysłało jej wiadomość. Mimo, iż pytał się tylko, jak się jej spało, skakała z radości jak głupia. I nazwał ją słoneczkiem. Poczuła, że w żołądku coś jej się kołacze.
|
|
|
|
Nie boję się ciemności, zboczeńców, pijawek, klaunów, sierot, dżdżownic, schizofreników, matematyki, wojny, melomanów, duchów, strychu, kościoła, podróbek pikowanych torebek Chanel, klęsk żywiołowych, mizoginów, szpilek, opuszczonych dzielnic, lesbijek, suszy, terrorystów, biedy, śmierci, nawet życia i masowej zagłady.. Boję się, że kiedyś zobaczę Cię z inną dziewczyną, martwię się o to, że będziecie parą. To największy kataklizm, jaki mógłby mnie spotkać. Pękłoby mi serce i choć nie boję się kardiologów, pozwoliłabym mu obumrzeć do końca.
|
|
|
|
Nie zapomniałam do dziś. Początkowo nie chciałam tej pamięci, nienawidziłam jej, chciałam ją zniszczyć, zabić, pogrzebać, z czasem jednak przyzwyczaiłam się do niej, a ostatecznie chyba nawet pokochałam. Ale to wcale nie znaczy, że przestała boleć. Najbardziej boli przed drobiazgi: gdy dobiegają mnie dźwięki piosenki, którą razem słuchaliśmy, gdy ktoś wymieni tytuł filmu, o którym rozmawialiśmy, gdy poczuję zapach perfum, których używał, gdy gdzieś usłyszę jego imię, wciąż tak bliskie i ukochane.
|
|
|
|
To nie była miłość. To było podniecenie, adrenalina i tequila.
|
|
|
|
Jak powiedzieć Tobie, że kiedy Cię nie widzę, brakuje mi powietrza ?
|
|
|
|
Czekała na niego przy tej samej alejce co zawsze, rozglądając się w skupieniu, czy nie idzie nikt znajomy. Przecież mama nie każe jej się spotykać z `chłopcami spod ciemnej gwiazdy`. Uliczne latarnie już muskały swoim światłem zabrudzony chodnik, a za jej plecami słychać było znajome kroki. Nie odwracając się zagryzła wargi powstrzymując uśmiech, który mimowolnie pojawiał się na jej twarzy. Czekała aż przywita ją jak zawsze muskając szyję ustami. Zamknęła oczy i poczuła tylko szturchnięcie ramieniem. Otworzyła oczy zdziwiona wodząc wzrokiem za roześmianą parę młodych ludzi, którzy przeszli ją obojętnie. Tamtego wieczoru nie poczuła jego ust. Wróciła samotnie do domu łudząc się, że jeszcze kiedykolwiek zamknie oczy i jak bajkową księżniczkę zbudzi ją jego pocałunek.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
