 |
|
Nie była dzieckiem. Wszystkim, ale na pewno nie dzieckiem. Dzieci są otwarte, naiwne, ufne. Ona była skomplikowana. Chciałbym mieć jedną dziesiątą jej inteligencji i talentu do interesów. Jeśli chodzi o uzależnienie, moje życie i uczucia były w jej ręku. Byłem starszy, ale wiedziała o moim głębokim przywiązaniu i wykorzystywała je, jak może to robić tylko młoda, urodziwa osoba. Twierdziła, że to ona bardziej potrzebowała drugiej osoby. W rzeczywistości było odwrotnie.
|
|
|
|
Nigdy nie jesteśmy bardziej narażeni na nieszczęście niż wtedy, gdy utraciliśmy ukochany obiekt albo jego miłość.
|
|
|
|
Ona:
Krzyczała
- proszę nie odchodź
Płakała
- błagam zostań ze mną
Mówiła
- kocham Cię
- jesteś moim sercem
Szeptała
- umrę
- ... bo nie da się żyć bez serca
On:
- spojrzał na Nią z uśmiechem
Po czym odwrócił się i odszedł ...
Po dwóch dniach przeczytał na klepsydrze:
Ona krzyczała,
- ale On nie zwracał na Nią uwagi
Płakała,
- ale On nie widział jej łez
Mówiła,
- ale On nie słuchał
Szeptała,
- ale On odwrócił się i odszedł
.. Umarła - bo stwierdzono brak serca ...
Wtedy w Jego oczach pojawiły się łzy
Krzyczał
- przepraszam
Płakał
- proszę wróć
Mówił
- naprawię to wszystko, obiecuję
Szeptał
- tylko wróć, proszę
Ale było już za późno ...
Jej już nie było...
Ona Go nie słyszała..
|
|
|
|
Odwracała głowę, nie chcąc, by zobaczył wyraz jej twarzy, ale jak mogła na niego nie patrzeć? Przecież tak go kochała, a w krótce miała być pozbawiona jego widoku. Zwróciła się twarzą w jego stronę i syciła serce widokiem jego ciemnych, zdecydowanie zarysowanych brwi, opalonej skóry, zielonych irlandzkich oczu. Czuła, że jej miłość się wzmaga, staje się płomienna, gorąca i wieczna. Wiedziała, że teraz miłość i ból rozłąki będą jej towarzyszyć do końca życia. I zdawała sobie sprawę, że on czyta to wszystko w jej oczach, że odgaduje tę straszliwą tajemnicę jej duszy.
|
|
|
|
Tego ranka scenariusz był zupełnie inny. Obudziła się w pustym domu, w pustym łóżku i nie czekało na nią śniadanie. Nie musiała się kłócić o to, kto pierwszy weźmie prysznic, a w kuchni panowała cisza. Na nic się zdały marzenia, że kiedy się obudzi, obok niej cudownym sposobem będzie On, przecież ten wyjątkowy dzień bez Niego nie będzie nawet w połowie wyjątkowy. Ale w przypadku śmierci nie było cudownych sposobów. Nie było powrotów.
|
|
|
|
Było to przywiązanie, którego nie można nawet określić jako ludzkie, lecz bardziej jako zwierzęce. To uczucie nie miało swojej nazwy – nie była to z pewnością miłość – nie miało w sobie romantyzmu, stanowiło raczej skomplikowaną formę zakłopotania, poczucie posiadania czegoś, czego nie można zatrzymać dla siebie.
|
|
|
|
Ludzie twierdzą, że obsesja dotyczy rzeczy, których nie potrafimy zapomnieć.
To jednak nieprawda. To uczucie obejmuje sprawy, których nie umiemy wybaczyć.
|
|
|
|
Łatwo jest zrzucić winę na drugą osobę, mieć żal, pretensje, że ktoś cię skrzywdził i zmarnował życie. Zapominamy, że ponosimy pięćdziesiąt procent odpowiedzialności za ten stan rzeczy, chociażby przez to, że sami sobie tego człowieka wybraliśmy.
|
|
|
|
Miłość ludzi niszczy, leczy, deprawuje i wypacza. Jest lekarstwem, muzyką, trucizną i cierpieniem. Pragnieniem, antidotum, gorączką i smakiem życia. Miłość zabija. Miłość leczy. Miłość to skaranie boskie. No tak, ale póki trwa, jest fajnie.
|
|
|
|
Będzie musiała wreszcie przyjąć do wiadomości fakt, że on zupełnie zniknął z jej życia i zacząć myśleć o życiu bez niego.
|
|
|
|
Można chcieć przestać żyć, nie pragnąc umrzeć. Pragnienie śmierci to czasem tylko pragnienie, by położyć kres bólowi istnienia, nie samemu życiu.
|
|
|
|
Jak w ogóle opisać miłość, w której nic się nie dzieje i dziać nie może, miłość której ujawnić nie wolno ani jednym słowem, ani jednym drgnięciem twarzy, ani jednym spojrzeniem?
Przecież miłość zawsze do czegoś dąży, na coś czeka.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
