 |
|
Proszę, wróćmy do czasów, gdy wszystko było piękne, gdy jeszcze nie pojawiły się problemy. Wróćmy do czasów, gdy jeszcze wiedziałeś kim jestem.
|
|
|
|
Bojąc się Ciebie, jednocześnie umieram ze strachu o to, że ktoś nie daj Boże zrobi Ci to samo, co Ty robiłeś innym. Możliwe, że przydałaby Ci się nauczka, jednak na pewno nie w takiej formie.
|
|
|
|
Dotąd była poukładana i rozsądna lecz gdy pewnego dnia otworzyła dla Ciebie swoje serce, Ty doszczętnie to wykorzystałeś i zraniłeś ją z całych sił. Od tamtej pory? Smutna, typ samotniczki, by unikać takich skurwieli, bo po tym co jej zrobiłeś, wierzy, że tylko tacy chodzą po tym świecie.
|
|
|
|
Obiecałam Ci, że postaram się zapomnieć i wybaczyć. Powiedziałam jedynie 'przeprosiny przyjęte' i udawałam, że to po mnie spływa. Ty byłeś zadowolony z siebie, że 'wybaczyłam', a ja cieszyłam się, że nie wiesz co czuję, bo gdybyś wiedział, bardzo możliwe, że wziąłbyś mnie za wariatkę.
|
|
|
|
Gdyby wokół mnie powstał pożar. Nie chciałabym byś mnie ratował. Kazałabym stać Ci i patrzeć jak się spalam. Byłaby to brutalna przenośnia tego co czułam, gdy znów kłamałeś.
|
|
|
|
Umiemy jedynie rzucać w swoją stronę puste słowa. Magiczne 'kocham Cię', brzmi dziś co najwyżej tak jak pytanie o samopoczucie.
|
|
|
|
Żałuję, że noc nie jest dłuższa, wtedy mogłabym więcej o Tobie śnić...
|
|
|
|
Wiem dokładnie, że do pełni szczęścia brak mi tylko Ciebie obok. Dobrze zdaję sobie sprawę z tego, że mogłabym uważać się za najszczęśliwszą osobę na świecie, gdybyś był tu, a nie 300 km ode mnie.
|
|
|
|
Był niepoprawnym romantykiem, który swoją miłość umiał pokazać tylko w postaci słów.
|
|
|
|
Gdy nie miał humoru, potrafił być nieznośny jak mały dzieciak, któremu zabrano zabawkę. Brakowało tylko, by zaczął tupać nogami.
|
|
|
|
Zagłuszona miłością, nie reagowałam na wołania z zewnątrz, uświadamiające mi, kim tak naprawdę jesteś.
|
|
|
|
Jedna chwila z Tobą, umiała odmienić moje życie. Przy Tobie byłam gotowa zacząć wszystko na nowo, jeszcze raz, byleby przy Twoim boku. Jedyne czego tak naprawdę pragnęłam to miłości, którą Ty mogłeś mi dać, jednak żyłeś w utwierdzeniu, że jeszcze masz czas na miłość. Gdy na dobre ode mnie odszedłeś, wróciłeś po paru miesiącach, mówiąc, że próba życia beze mnie, skończyła się fiaskiem. Ta rozłąka Tobie uświadomiła, że nie możesz beze mnie żyć, a mi dała do zrozumienia, że świetnie sobie bez Ciebie radzę i nie potrzebuję kogoś, kto by mnie docenić, musi stracić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
