 |
|
miłością podbijamy kosmos
|
|
|
|
"Mama mi mówiła ziomek, ucz sie, pracuj, zdobądź żonę, tata na to, baw sie chłopcze, jeszcze się urobisz po łokcie."
|
|
|
|
"To siedzi we mnie gdzieś, czemu lubię przytknąć do skroni swoje palce imitując ich kształtem, kształt broni?"
|
|
|
|
"Pierwsza minuta może być ostatnią , dlatego ceń jak ostatnią , dlatego wiedz , że ostatnią , ostatnia minuta może być pierwszą i szczerze chuj w to , bo rozumieją to gdy już jest za późno ."
|
|
|
|
"Jesteśmy różni, chodź często tacy sami."
|
|
 |
|
szesnaście minut po północy. słuchawkami rządzi Diox, w głowie Ty, a na pulpicie nasze fotografie. kolejną noc dławię się słonymi łzami, zastanawiając się, gdzie jesteś i czy na pewno smacznie śpisz. wyobrażam sobie, że siedzisz obok i delikatnie głaszczesz moją dłoń opuszkami palców, delikatnymi tak samo jak najprawdziwszy jedwab. najchętniej zadzwoniłabym do Ciebie i wykrzyczała jak bardzo tęsknię, ale zniszczyłoby to naszą całą relację. jestem w tunelu, w którym nie ma światła. boję się iść w przód, ale nie mogę się cofnąć. czuję się taka samotna i zagubiona jak dziecko w sklepie z zabawkami. pragnę być obok, patrzeć w Twoje czekoladowe tęczówki kryjące w sobie miliony iskierek świadczących o nieposkromionej duszy i rozkoszować się miękkością Twoich ust. powiedz, dlaczego w relacjach z Tobą nie można mieć pewności?
|
|
 |
|
Strach to na początku taka mała wątpliwość, dopiero potem przeradza się wszechogarniający strach. I to jest strach przed nieznaną przyszłością, strach przed tym, że nie podołamy, strach przed tym, że to życie nas pokona. I naszym zadaniem jest konfrontacja z tym strachem, wypowiedzenie mu wojny. Bo nie chcę, żeby strach zabierał najpiękniejsze chwile mojego życia. Nie zgadzam się, żeby kontrolował moje życie. I nie pozwolę na to, żeby inwestować moje uczucia, emocje w strach. Uwierzcie, wtedy nawet najwspanialsza terapia nie pomoże. Najważniejszą rzeczą jest nie poddawać się!
|
|
|
|
próbowałeś wymazać siebie z mojej pamięci, skrupulatnie wbijając mi w serce miliardy szpilek oraz umawiając się z przypadkowymi pannami by wzbudzić we mnie rozgoryczenie. mimo wszystko nadal trwałam. wciągałeś najgorsze ścierwo i jarałeś blanty kilogramami. opowiadałeś mi o tym jak najlepszej przyjaciółce, ale doskonale wiem, że nie raz liczyłeś na strzała prosto w twarz. ku Twojemu zdziwieniu nadal byłam, kiedy płakałeś i dzwoniłeś do mnie o trzeciej nad ranem, że tak bardzo pragniesz się przytulić, kiedy prosiłeś mnie o hajs na sztukę. zawsze. potrafiłam rzucić wszystko i przyjść tylko po to by spędzić z Tobą kilkanaście minut i zobaczyć jak się uśmiechasz. uwierzyłeś, że naprawdę kocham Ciebie z całego serca, bezwarunkowo, z każdą wadą i zaletą, za nic.
|
|
|
|
niepewnie wtuliłam się w znajome ramiona, tak bardzo brakowało mi ich ciepła i drżenia przy najdelikatniejszym dotyku. słyszałam jak spokojnie oddychasz. milczałeś. poczułam Twoją dłoń dotykającą mojego policzka i mimo ciemności dostrzegłam blask czekoladowych tęczówek, które oświetlone jedynie przez uliczne latarnie były czarne jak węgielki. chciałam wypowiedzieć chociaż jedno słowo, ale przy Tobie brakło mi tchu. czułam się taka bezpieczna i kochana, zupełnie jak rok temu, kiedy jeszcze byliśmy razem i nasze zachowanie było zupełnie naturalne i przewidywalne. zdałam sobie sprawę, iż nie tylko ja tęsknię i cierpię, że te uczucia są wzajemne.
|
|
|
|
Zostaw to, nie ma co roztrząsać, patrz przed siebie, zamiast ciągle się oglądać /WWO
|
|
|
|
Faktycznie tak jest, nie należy bać się zmian, które powodują ran wyleczenie, kwestia spojrzenia i punkt widzenia, to doświadczenie człowieka zmienia na lepsze czy gorsze, nie rozmień się na grosze. /WWO
|
|
|
|
Jakoś tak szybko minęły nam i oddalają się te chwile /WWO
|
|
|
|
Dodaj komentarz
