 |
|
Uciekałam, kiedy tylko sprawy zaczynały się komplikować, ponieważ żyłam w przeświadczeniu, że wszystko i tak skończy się tragicznie. Jedyna forma kontroli, jaką stosowałam, to decyzja, by odejść, zanim ktoś odejdzie ode mnie.
|
|
|
|
Jesteś największym ryzykiem, jakie kiedykolwiek podjąłem. – Pocałował mnie delikatnie. – I największą wygraną.
|
|
|
|
To takie niesprawiedliwe, że wystarczy sam jego widok, żebym straciła opanowanie, podczas gdy on całkiem swobodnie stał sobie obok kominka, z rekami wbitymi głęboko w kieszenie dżinsów i po prostu się do mnie uśmiechał.
|
|
|
|
A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.
|
|
|
|
- Kobiety! - prychnął. - Najpierw bronią się przed tym balem rękami i nogami, a ledwie włożą na
siebie jakiś stary łach, z emocji już prawie robią w gacie
|
|
|
|
-Powiedz mi, czy ty mnie właśnie całujesz?
-Nie, tylko prawie-mruknął z ustami tuż przy mojej skórze.-Nie chciałbym w żadnym wypadku wykorzystywać tego, że jesteś pijana i chwilowo uważasz mnie za boga. Ale w pewnym sensie jest to dla mnie trudne.
|
|
|
|
Skacz - i lecąc w dół, pozwól, by wyrosły ci skrzydła.
|
|
|
|
- Przestań. To nie do zniesienia, jaki jesteś zarozumiały.
- Przepraszam. Ale to takie... oszałamiające uczucie, wiedzieć, że z mojego powodu zapominasz o
oddychaniu.
|
|
|
|
Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić.
|
|
 |
|
Tak trudno być wesołym gdy łzy ciekną po policzkach.
|
|
|
|
mnie zawsze było łatwiej mówić o rzeczach smutnych niż o wesołych
|
|
|
|
Nie mam już skrzydeł, na których mogłabym się wzbić w przestworza. Mam tylko ręce splamione krwią
|
|
|
|
Dodaj komentarz
