 |
|
uwielbiam delektować się kawą siedząc w nocy samotna w moim pokoju, w którym jest wszędzie pełno różnych papierów. To całe zawalenie pracą mnie nie załamuje bo przynajmniej nie mam czasu na myślenie o tobie co w obecnej sytuacji jest dla mnie bardzo korzystne.
|
|
 |
|
[..]wiesz, kochając dziewczynę, nauczyłam się, jak być sarkastyczną dziwką, żeby czuć się normalnie. Pieprzyłam się z chłopakami, żeby to zniknęło, ale się nie udało. Kiedy się zeszłyśmy, cholernie się przeraziłam, bo... byłaś jedyną osobą, która mogła zrujnować mi życie. Odepchnęłam cię i udawałam, że to twoja wina, ale tak naprawdę panicznie bałam się bólu. [..] ale nie mogłam znieść... nie chciałam być niewolnicą moich uczuć do ciebie. Możesz to zrozumieć? Próbowałaś ukarać mnie w odpowiedzi i to było straszne. To było straszne, bo... naprawdę, zginęłabym za ciebie. Kocham cię. Kocham cię tak mocno, że to mnie dobija. /skins
|
|
|
 |
Pogramy w coś? Chcesz, wiem, że chcesz. Ja zamknę oczy i policzę do 10. Wtedy je otworzę, a w prawym dolnym rogu ujrzę wiadomość od Ciebie. To zaczynam: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1. Akuku. To nie tak miało być. Dlaczego nie piszesz? Nie daj mi tęsknić. Może policzę jeszcze raz, co? No dobra. 10, 9... /pierdolisz.
|
|
|
|
nie umiem ogarnąć życia, kocham niewłaściwe osoby, popełniam masę błędów i co ukamienujecie mnie za to?
|
|
|
|
Nie zamierzała do niego wracać, ale mimo wszystko bardzo pragnęła jego bliskości.
|
|
|
|
Pamiętam to jakby było wczoraj. Wyjrzałam przez okno kumpeli i zobaczyłam jak idzie mój były trzymając tą idiotkę za rękę. poczułam wtedy niewyobrażalny ból a po moich policzkach poleciały łzy. Nie mogłam zrozumieć jak to się stało, że straciłam to na czym tak bardzo mi zależało... Podeszłam do drzwi ledwo utrzymując się na nogach i wtedy przytulił mnie kolega mówiąc mi coś na pocieszenie. nie pomogło. miałam ochotę zniknąć, ale to nie była bajka tylko szara rzeczywistość w której musiałam cierpieć. Pragnęłam tak po prostu pójść do domu, ale znajomi wymusili na mnie żebym została i poszła gdzieś z nimi i moim byłym. To było takie trudne... Wyszłam na klatkę schodową i czując ucisk w klatce piersiowej zeszłam po schodach. Najbardziej w tym wszystkim dobijało mnie to że stałam naprzeciwko niego a on nawet się nie domyślał ile trudu sprawia mi powstrzymanie płaczu, nie wiedział jak bardzo jest mi źle... /// TAK ŁUKASZ, TYM RAZEM NAPISAŁAM O TOBIE, O TYM CO BYŁO...
|
|
|
|
Czuła jak jej serce zaczyna bić coraz szybciej. w jednej chwili przed jej oczami zostało zniszczone wszystko w co wierzyła. Często o tym słyszała, ale nie wierzyła że jedna niepozorna osoba może tak zniszczyć komuś życie a teraz sama tego doświadczyła. ktoś kogo kochała zostawił ją po tym wszystkim co razem przeżyli a przecież miało być tak pięknie...
|
|
|
|
Siedziała skulona na ławce przed halą i płakała. nie obchodziły ją zaciekawione spojrzenia przypadkowo przechodzących ludzi. jej świat się zawalił i w tym momencie myślała tylko o tym. Zaczęła się dławić własnymi łzami i z trudem łapała powietrze, nie umiała i nie chciała się uspokoić bo po co? nie zależało jej już na niczym więc czemu miałaby nie płakać w miejscu publicznym? Ból jaki czuła ciągle rósł przeszywając ją na wskroś. Głupia miłość zniszczyła jej życie, to wszystko co z takim trudem zbudowało rozpadło się teraz przez niego, przez jej zielonooką miłość...
|
|
|
|
Postawmy sprawę jasno, masz tylko dwie opcje więc nie spieprz tego, albo wpadasz do mnie z przeprosinami bez zapowiedzi, albo na zawsze wypierdalasz z mojego życia.
|
|
|
|
Patrzyła na jego rozmazaną postać przez łzy i nie rozumiała jak do tego wszystkiego doszło. W tamtym momencie po raz pierwszy w swoim krótkim życiu poczuła do niego czystą nienawiść. Uderzyła go w policzek z całej siły jaka jej pozostała po czym obrzuciła go ostatnim spojrzeniem pełnym pogardy i odeszła.
|
|
|
|
Bezczelnie zostałam ograbiona z naszych wspólnych wspomnień.
|
|
|
|
Paradoksem jest to że uwielbiam twoje zielone oczy a nienawidzę zielonego koloru.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
