 |
|
A najbardziej dziś boli samotność, pusta, której nikt nie jest w stanie wypełnić. Boli ten czas, którego nie mogę nikomu poświęcić, boli to, że nie ma tej osoby, która byłaby w stanie powiedzieć prawdę o uczuciach, ale również pokazać, że mu zależy. Boli to, że jest cisza, że nie ma poczucia bezpieczeństwa z drugiej strony. Boli harmoniczny spokój, którego niedawno pragnęłam, a którego dziś nienawidzę. Boli brak nowych wspomnień, brak tej zazdrości, czy też poczucia, że jest tam, gdzieś na świecie ktoś komu by zależało. Czy to blisko, czy też daleko.. Boli właśnie sam fakt, że nie ma tego kogoś, że nie ma człowieka, któremu nie tyle co można by było tylko zaufać, ale powierzyć serce, duszę i uczucia. Tak, to wczoraj bolało bardzo, ale dzisiaj boli jeszcze bardziej, więc wniosek z tego taki, że jutro będzie o wiele gorzej. Dopóki nikt nie rozpali żadnego uczucia, nie wznieci pożaru miłości, to nic się nie zmieni. Ból będzie się nasilać, a za tym będzie szedł smutek w dużych ilościach.
|
|
 |
|
Wspomnienia oszronionych ust.
|
|
 |
|
"Mówisz mi jak mam wstać lepiej powiedz jak iść."
~ Hades
|
|
|
|
"Nic dodać nic ująć cały ja niezmiennie,
podążasz za grupą pomyśl kim dla nich jesteś."
~ Hades
|
|
|
|
Mijaliśmy się gdy byłeś obok, później dzieliły nas tysiące kilometrów, teraz nagle wpadamy na siebie na ulicy... Cisza. Zauważyłam rozczarowanie w Twoich oczach. Rozczarowany tym, że już nie jestem sama? Nie szanowałeś mnie nigdy, traktowałeś jak przedmiot, doskonale się przy tym bawiłeś... A teraz to...Hmm już wiem! Zabolał Cię fakt, że za rękę trzymam Twojego najlepszego przyjaciela, boisz się, że to już koniec. Spokojnie nie jestem suką, nie zabiorę Ci go, ktoś przecież musi nauczyć Cię szacunku do kobiet.
|
|
|
|
Zrozumiałam, ze to nie ta rana na sercu była moją chorobą. Było nią istnienie. Byłam, ale nie miałam swojego miejsca. Codziennie szłam w nieznane, bez celu. Tylko promyki nadziei wskazują mi jakąś drogę. Więc się uśmiecham i szukam jakiegoś miejsca na tej ziemi.
|
|
|
|
Bo dla mnie liczyło się, jak zacząć, a nie jak skończyć. Może dlatego, że wielu rzeczy nie kończyłam. Przerywałam znajomości, urywałam rozmowy. Nie mówiłam nawet "żegnaj". Po prostu znikałam, co wcale nie znaczy, że było mnie coraz mniej.
|
|
|
|
Koncert miał dziwnie nieskładne brzmienie:
wpierw grały zmysły, potem sumienie.
|
|
|
|
To, że twoja wrażliwość uczuciowa mieści się w łyżeczce do herbaty nie świadczy o tym, że wszyscy są tak upośledzeni.
|
|
|
|
Mimo to kochała go nadal, bo - po raz pierwszy w życiu - poznała, co to wolność. Mogła go kochać, choćby miał się o tym nigdy nie dowiedzieć, nie potrzebowała jego pozwolenia, by niepokoić się tym, co ludzie knują przeciwko niemu. To właśnie była wolność - czuć to, czego pragnęło jej serce, nie bacząc na to, co pomyślą inni.
|
|
|
|
Przeprosić można kogoś, kogo się potrąciło w tramwaju a nie społeczeństwo, które się potrącało przez kilkadziesiąt lat.
|
|
|
|
Kto łatwo przytakuje, rzadko słowa dotrzyma.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
