 |
|
najgorsze jest to, że wszędzie czuje twoją obecność. pokój już nie jest taki sam, przecież siedziałeś na moim łóżku, kubek, w którym piłeś kakao jest w moich dłoniach. szkolny korytarz, po którym razem chodziliśmy. nasza ławka, czy perfumy. moja bluzka, przecież twierdziłeś, że mnie w niej uwielbiasz. nic już nigdy nie będzie takie same.
|
|
|
|
i po prostu nie byłam w stanie zapomnieć. znowu szłam przy naszej ławce i trzepaku, udając, że po prostu tędy miałam najbliżej. ta okropna tęsknota, ten ból i ta nadzieja, że być może tam będziesz. mój umysł nie mógł już dłużej walczyć, moje serce chyba też. znowu siedziałam na naszym miejscu i jedyne co czułam to łzy spływające po policzkach, ból po twoim odejściu, rozpacz. i tą nienawiść do siebie za to, że wszystko jest moją winą. ja już po prostu nie daję rady.
|
|
|
|
i serce bije mi szybszym rytmem, kiedy ide ulicą, w sklepie, w parku czy gdziekolwiek indziej i czuje zapach perfum. twoich perfum. wracają wspomnienia, dlatego odwracam sie z nadzieją, że może gdzieś jesteś tu ty, ale nie. nie ma. kolejny zawód.
|
|
|
|
boli mnie chyba to, że oboje wiemy, że coś do siebie czujemy. nasze spojrzenia mijane na szkolnym korytarzu czy na ulicy. pewnie oboje ciągle patrzymy na swój profil na fejsie, czy któreś z nas przypadkiem nie zmieniło statusu. pewnie ktoś zapyta czemu po prostu nie będziemy ze sobą. odpowiedź jest tak banalnie prosta i głupia jednocześnie: oboje nie chcemy tego schrzanić. nie chcemy cierpieć, nie chcemy zepsuć, czegoś, czego w zasadzie nie ma.
|
|
|
|
lubie gdy budząc sie z rana widzą twoją uśmiechnięta twarz. stoisz nade mną i przyglądasz się, szepcząc, że jestem piękna. uwielbiam gdy tak niespodziewanie w kroplach deszczu podnosisz mnie i kręcisz, a z moich włosów robi się fontanna wody, tak nagle stawiasz mnie na ziemie i całujesz, a ja czuje się najszczęśliwsza na świecie. kocham, kiedy po prostu jesteś, bo tylko ty potrafisz mnie rozbawić i sprawić, że czuje się kimś.
|
|
|
|
i akurat trafiłeś w złym momencie, kiedy już prawie ułożyłam sobie życie przyszedłeś ty. znowu twoje usta dotykały moich i wprawiały mnie w euforię. twoje dłonie znów wędrowały po moim ciele, w ten sam sposób, jakby ci zależało. znowu przerabiam ten sam dział. tylko tym razem zostań na zawsze. a nie na pół roku jak ostatnio.
|
|
|
|
a kiedy ktoś wymawia moje imię, wyobrażam sobie, że to ty je mówisz. zawsze w ten sam sposób, jednak wyjątkowy.
|
|
|
|
i znowu moje serce jest ziarnkami piasku na pustyni, rozwianymi przez wiatr, którego prawie nie ma. mój mózg jest porysowaną płytą, której nie da się już odtworzyć. moje ciało jest jak lodowiec, którego nie da się ruszyć zwykłemu śmiertelnikowi.
|
|
|
|
i choć przez chwile mieć cie znów w ramionach, czuć twój zapach. dzielić z tobą szczęście. móc słyszeć barwe twojego głosu, patrzeć w twoje oczy. znów być z tobą. chociaż na chwile, na sekunde.
|
|
 |
|
Są w życiu rzeczy, o które warto walczyć, a na niektóre warto poczekać.
|
|
|
|
I nawet najgłupsze rzeczy, kiedy jesteś zakochany, zapamiętujesz jak coś najpiękniejszego. Bo ich prostoty nie da się porównać z niczym innym.
|
|
|
|
Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
