 |
|
Na tym świecie cieni i świateł wszyscy, każdy z nas, musimy odnaleźć swoją własną drogę.
|
|
|
|
Dopóki nie zrozumiesz śmierci, nie zrozumiesz życia.
|
|
|
|
Zabijamy to, co najbardziej kochamy.
|
|
|
|
Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.
|
|
|
|
Ale błędem, poważnym błędem jest wiara w to, że można ziścić swoje marzenia, nie dając nic w zamian. Nie wydaje ci się? Powiedzmy, że nie byłoby to sprawiedliwe.
|
|
|
|
– Kto dzwonił?
– Przeznaczenie. I jeśli to dobrze rozegramy, może okazać się naszym ratunkiem.
|
|
|
|
Siedzę przy oknie zasnutym mgłą mijającego życia.
|
|
|
|
Zastanawiam się nad tym wszystkim i jak zwykle wraca do mnie wspomnienie wspólnie spędzonego czasu. Cofam się pamięcią do chwili, kiedy się to zaczęło, ponieważ wspomnienia to jedyne, co mi pozostało.
|
|
|
|
Wybacz mi to, co Ci powiem. To najsmutniejsza rzecz jaką musiałam kiedykolwiek zrobić, ale takie życie bez ciebie nie ma sensu. Już dłużej tak nie mogę, wybacz.
|
|
|
|
Kiedy zamykam oczy, widzę twoją twarz, kiedy idę niemal czuję twoją dłoń w mojej. To jest we mnie wciąż żywe.
|
|
|
|
– Dlaczego nie zadzwoniłaś?
– Nie mogłabym.
– Ale dlaczego?
– Na sam dźwięk twojego głosu zmieniłabym zdanie.
|
|
|
|
Ale czy krótki okres szczęścia wart był cierpienia, które następowało po rozstaniu? Zdaje się, że większość ludzi tak uważała, skoro raz za razem rozpoczynali podróż pociągiem miłości. Po wyrzuceniu z niego, przez jakiś czas rozczulali się nad sobą, czasami odgrywali się czy robili coś głupiego, ale w końcu wracali na stację, z biletem w garści, gotowi znowu wskoczyć do pociągu. Nie uważała, żeby chwilowa korzyść warta była tego całego bólu, więc patrzyła tylko na ten pociąg, który zawsze odjeżdżał bez niej. A teraz wpadła w zasadzkę i została wrzucona do wagonu bagażowego, więc chyba nie miała już wyboru./2
|
|
|
|
Dodaj komentarz
