 |
|
przypomniałam sobie, że naprawdę wcale nie wiem jakie jest życie
|
|
|
|
bywa, że łatwiej jest łyknąć kłamstwo niż przetrawić prawdę
|
|
|
|
Jestem niezdecydowana, sama nie wiem czego chcę od życia. Brak mi powodów do uśmiechu, szczęśliwa nigdy nie byłam. Nie potrafię odnaleźć się w życiu, mam tak wiele, a ciągle mi mało. Nie czuję przyciągania, odpycham wszystkich, którzy zasługują na miłość. Marzę, by kochać, bardziej niż być kochaną. Czy to źle, że pragnę oddać siebie nie chcąc nic w zamian?
|
|
|
|
Gdy przygniata życie, dusimy się w sobie.
|
|
|
|
I przychodzi taka chwila
Kiedy masz wszystkiego dość,
Kiedy płakać Ci się chce i ogarnia Cię złość.
Chciałbyś zniknąć i stąd odejść,
Chociaż wiesz, że zrobić tak nie możesz...
|
|
|
|
Życzę wam spełnienia wszystkich moich marzeń.
|
|
|
|
Marzenia marzeniami, a rzeczywistość i tak postawi na swoim.
|
|
 |
|
Myślę, że pewna część mnie zawsze będzie czekała na Ciebie.
|
|
|
|
Już zapomniałam jakie to uczucie gdy odzywałeś się codziennie.
|
|
 |
|
Podsumowanie 2014? Miałam kochającego faceta po czym okazało się, że ja nigdy go nie kochałam. Miałam kolejnego, ale ten sprawił tylko, że było jeszcze gorzej. Miałam kilka wzlotów, ale mocniejsze upadki. Poszłam do przodu, ale nie w tym kierunku, o którym marzyłam. Fakt, poznałam wielu wspaniałych ludzi, ale też wielu takich, którzy nie zostawili po sobie wspaniałych wspomnień. Tęskniłam za przeszłością przez co nie miałam ani jej, ani przyszłości. Czekałam kolejny rok na coś co nigdzie nie nadejdzie. Odfajkowałam kilka dobrych melanży, kilka razy mówiłam "nigdy więcej nie piję". Zrobiłam nowe tatuaże, nowe kolczyki, nowe marzenia. 2014 nie był ani dobry, ani zły. Był mdły./esperer
|
|
 |
|
CZ.1. Po tym mijającym roku spodziewałam się czegoś więcej i może dlatego tak mnie zawiódł. To były kolejne miesiące podczas których musiałam mierzyć się ze swoją miłością i z odrzuceniem z jakim spotkałam się na swojej drodze. Wcale nie było łatwo tkwić w złudnej nadziei, a właśnie to robiłam przez ponad połowę roku. Spędziłam wiele tygodni na próbach poskładania tego, co od dawna tkwiło w totalnej rozsypce. Chciałam wskrzesić to czego od dłuższego czasu nie było. Nie wiem czy robiłam dobrze, ale nadal tęskniłam, nadal chciałam aby wróciły wszystkie dawne chwile. Nowy rok nie przyniósł wielkich zmian, nie przyniósł sukcesów. Ciągle były łzy i poczucie, że nie potrafię odnaleźć się w tym co mi pozostało. Nie poradziłam sobie, przyznaję to otwarcie. Przecież to wszystko miało wyglądać inaczej, a w rezultacie ja kolejny raz straciłam jego, kolejny raz straciłam szansę na szczęście. Ten rok był rozliczeniem po poprzednim. Był sumą wszystkiego tego, co zdarzyło się kiedyś.
|
|
|
|
CZ.2. Mam nadzieję, że chociaż nadchodzący rok będzie o wiele lepszy. Teraz już nie wymagam cudów, ale chciałabym żyć trochę spokojniej. Nie potrzebuję już dziesiątek wieczorów, które składają się ze smutku. Nie potrzebuję powracania do tego co było w przeszłości. Chciałabym zacząć żyć od nowa i najlepiej z kimś kto skutecznie sprawi, że nowe życie będzie lepsze od tego poprzedniego. Chciałabym jak dawniej cieszyć się z małych rzeczy i móc powiedzieć, że wszystko to co wydarzyło się wcześniej jest już zamkniętą historią. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
