 |
|
na pół podzieleni. wsłuchani w półprawdy, wychodzimy w pół słowa.
jedyne, co nas teraz łączy to wyłącznie brak łączenia.
|
|
 |
|
Popełniłeś zbyt wiele błędów,
a ja miałam zbyt wiele argumentów.
|
|
|
|
Za często dajesz innym oparcie, którego Ty sama nie masz
|
|
 |
|
Prosimy ludzi, którzy nas nie kochają, by z nami byli. Nie odpuszczamy, choć wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że odpuścić powinniśmy. Walczymy o przyjaciół, którzy mają nas gdzieś. I o względy szefa, który wyróżnia kogoś innego. Do diabła z tym. Żyjemy w czasach, w których uczy się nas, że jeśli wyrzuca się nas drzwiami, powinniśmy wejść oknem. Że wszystko można zdobyć, dostać. Że kwestia nietracenia (albo dostawania) pewnych rzeczy, to po prostu samodyscyplina, determinacja, moc i siła.Tak właśnie zapominamy, że są rzeczy, których wywalczyć za wszelką cenę się nie da. Ot, chociażby uczucia drugiej osoby. Jej uwaga, przyjaźń, miłość, szacunek. Dlaczego sobie to robimy? Dlaczego zależy nam na tych, których nie możemy mieć? Tych, którzy nas ranią? Dlaczego o nich walczymy, chociaż powinniśmy powiedzieć po prostu: „Nie to nie. Dziękuję. Do widzenia". / Matka, żona i kłopoty
|
|
|
|
Jestem melodią. Boisz się mnie zanucić, bo wiesz, że już nigdy jej nie zapomnisz. Jestem słowem. Boisz się mnie podzielić na sylaby, bo wiesz, że nic już nie będzie takie jak przedtem. Jestem szeptem, boisz się mnie wypowiedzieć na głos, bo wiesz że wtedy stanę się rzeczywistością. Czasami najbardziej boimy się właśnie tego, że nasze najskrytsze sny się spełnią. | Charlotte Nieszyn-Jasińska
|
|
|
|
"Tell me-
Why you have to go and make things so complicated?
I see the way you're
acting like you're somebody else gets to me frustrated.
Life's like this you
and you fall and you crawl and you break
and you take what you get and you turn it into.
Honestly and promise me I'm never gonna find you fake it."
Dlaczego musisz wszystko tak komplikować? | Lavigne ♥
|
|
|
|
"I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie."
Tomasz Lem
|
|
|
|
skomplikowane to Nasze życie razem osobno
|
|
|
|
cześć Aleksandrze, to już tyle lat, a ja pamiętam wciąż Twój głos i oczy, i tak często myśle nad tym co by było gdyby to wszystko potoczyło się inaczej. chociaż od naszej ostatniej rozmowy zrozumiałam, że znajomość ta nie ma sensu to nadal myślę, i zastanawiam się, i chyba czekam.. bo może kiedyś się zmienisz? ale nie, Ty zawsze będziesz taki sam..
|
|
|
|
"Mógłbyś być mężczyzną jej życia. Jedno słowo, jeden gest. Mógłbyś być płomieniem, utrzymującym ogień w jej sercu. Mógłbyś osuszać łzy radości i smutku. Mógłbyś dotykać i szanować. Mógłbyś być ponad wszystkim i pomimo wszystko. Mógłbyś kochać najszczerszą miłością. Mógłbyś.. ale nie chcesz."
|
|
|
 |
Nie lubię samotnych wieczorów. Wieczorów kiedy siedzę sama w pokoju i nie mam z kim nawet porozmawiać. Wieczorów kiedy na dworze szybko robi się ciemno i jest obrzydliwa plucha, a zwłaszcza tych, kiedy muszę kłaść się do pustego łóżka. Do łóżka, w którym jest zimno, gdzie jest dziwnie dużo wolnego miejsca, gdzie nie mam do kogo się przytulić, gdzie nie ma kto dać mi słodkiego buziaka i z uśmiechem na twarzy powiedzieć " dobranoc księżniczko " . Nienawidzę takich dni, kiedy wiem, że właśnie tak będzie. Wtedy mam ochotę, aby dzień nigdy się nie skończył albo żeby noc była najkrótsza tak, jak to tylko możliwe.
|
|
|
|
Wysiadam gdzieś, nieważne gdzie. Na żadnej z map nie znajdę, wiem-
naszych miejsc i wspólnych chwil.
Neonów krzyk pulsuje nim.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
