 |
|
Chyba jednak żyję, chyba nie umarłam, chyba płynie we mnie jeszcze krew; trupom nie kręci się w głowie, nie jest im sucho w ustach, nie robi im się słabo.
|
|
|
|
PRZYZNAJ SIĘ, CZASAMI CHCIAŁABYŚ, ŻEBY POZWOLILI CI BYĆ SŁABĄ. ŻEBY KTOŚ PO PROSTU CIĘ PRZYTULIŁ, UKOŁYSAŁ JAK MAŁE DZIECKO I NIE OCZEKIWAŁ LEPSZEGO CHARAKTERU, LEPSZYCH OCEN, SZCZUPLEJSZEGO CIAŁA I SZCZERSZEGO UŚMIECHU. POZWOLIŁBY CI SIĘ WYPŁAKAĆ I PRZEZ TĄ JEDNĄ PIEPRZONĄ CHWILĘ MOGŁABYŚ SIĘ ROZPAŚĆ W CZYICHŚ RAMIONACH. POTEM WSTANIESZ TAKA JAK ZAWSZE, ALE KAŻDY Z NAS POTRZEBUJĘ TAKIEGO MOMENTU. KOMPLETNEGO UPADKU, CAŁKOWITEJ AKCEPTACJI OTOCZENIA I WTEDY, KIEDY JUŻ JEST NAJBARDZIEJ ŻAŁOSNYM CZŁOWIEKIEM JAKIEGO ZNASZ, ON ODBIJA SIĘ OD DNA I ZNOWU JEST SILNY. CZASAMI POZWÓL KOMUŚ UMRZEĆ NA TWOICH RĘKACH.
|
|
|
|
Za głośno? Co jest za głośne? Tylko cisza. Cisza, w której się człowiek rozpada jak w próżni.
|
|
|
|
Życie jest proste. Wszystko się wydarza dla Ciebie, nie Tobie. Wszystko dzieje się w idealnie dobrym momencie, ani zbyt wcześniej ani zbyt późno. Nie musi Ci się to podobać... tyle, że jest łatwiej, jeśli będzie.
|
|
|
|
Potem, dużo później zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja.
|
|
|
|
Z kobietami zmiennymi łatwiej jest wytrzymać niż z nudnymi. Czasami, co prawda, się je morduje, ale rzadko porzuca.
|
|
|
|
Co należy zrobić po upadku? To, co robią dzieci: podnieść się.
|
|
|
|
Żulczyk: Wszystko krąży wokół poczucia winy.
Pezet: Jasne. Najbliżsi zawsze dostają najbardziej, bo stoją najbliżej.
|
|
|
|
Często zbyt słaby, daje się ranić zbyt często,
ale zbyt silny by dać się zabić.
|
|
|
|
Często zbyt słaby, daje się ranić zbyt często,
ale zbyt silny by dać się zabić.
|
|
|
|
Nie należy przebywać z ludźmi, którzy psują nam charakter.
|
|
|
|
Najchętniej milczałabym, ale milczenie nie jest żadnym rozwiązaniem, milczenie nie wyjaśnia nic.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
