 |
|
Kiedyś Ci opowiem, jak puste były wieczory bez Ciebie. Gdy za towarzystwo robiła muzyka, herbata i koc i Twoje zdjęcie. Powiem Ci jak smakowały moje łzy i tęsknota, której nie dało się opisać słowami...
Ciągle mam nadzieje, że wrócisz.
|
|
|
|
Jak możesz spokojnie spać,
Kiedy ja siedzę tu
Z głową wtuloną w dłonie,
Tonę we łzach.
Jak możesz tak beztrosko się śmiać,
Przecież nie ma mnie przy Tobie.
Runął nasz piękny świat...
|
|
|
|
“Kiedyś nadejdzie taki dzień, w którym poczuje, że jestem wolna. Bez hałasu myśli o Tobie, bez wspomnień. Zatańcze najpiękniej jak potrafie na grobie Naszej niespełnionej miłości. Uśmiechem wabić będe myśli nieistotne... Nie chce zapomnieć chwil wspólnych, lecz uwolnić się od ciężkości myśli. Zapomnieć o łagodnym oddechu, który głaskał moją szyje i palcach splecionych. Uwolnić od rozkoszy poderwane do lotu zmysły. Złapać oddech tuż nad przepaścią by runąć w kolejny dzień razem. Uciec... by mieć gdzie wrócić... Niewypowiedziane kocham tkwiące miedzy nami... Łyk herbaty.”
|
|
|
|
“Podarła wszystkie wspólne zdjęcia. Wykasowała Jego numer w komórce. Zakopała wspomnienia. Starała się zapomnieć o wszystkim, wszystkim, co z Nim związane. Teraz wie, że to się nie uda. Nigdy nie zapomni o wielkiej miłości jaką Go obdarzyła, a z jakiej On okrutnie zadrwił...”
|
|
|
|
Daj Panie nadziei, choć ziarnko, bym z żalu nie
umarła...
|
|
|
|
Został mi tylko rozmazany tusz i drżące ręce,z których wypada świat...
|
|
|
|
Palę papierosa i patrzę w twoje oczy, myśląc, że to piekło w mojej głowie nigdy się nie skończy...
|
|
|
|
“Są dni, kiedy siedzę i gapię się przez okno, patrzę jak świat mija obok mnie. Czasem nie mam po co żyć...”
|
|
|
|
*nic nie będzie takie samo jak te Nasze chwile, jak Nasza samotność we dwójkę, jak Nasze bycie razem, ale osobno.*
|
|
|
|
Decydując się na znajomość z Tobą nie sądziłam, że zaangażuję się w nią tak absolutnie i bezwarunkowo, że narodzi się we mnie coś znacznie silniejszego, niż oczekiwałam po tym związku, że stanie się to, czego się bałam i zapewne boję się nadal. Dałeś mi odczuć tyle ciepła i tyle zrozumienia, ile nie dał mi w życiu nikt. Bo nikt, kogo los postawił na mojej drodze, nie umiał mnie pojąć, nie potrafił mnie zrozumieć. Każdy chciał mnie zmieniać, dostosowywać do subiektywnie postrzeganej przez siebie utrwalonej formuły zachowań i posunięć. Ty jeden nie próbowałeś. Chciałeś mnie taką, jaką jestem, z całą moją złożonością, nieprzewidywalnością; trudną i krytyczną. Z wszystkimi moimi wadami.
Ale odszedłeś i znowu jestem przez cały świat niezrozumiana...
|
|
|
|
Życia nie nauczysz się na pamięć ...
|
|
|
|
"Naprawdę chciałam iść z Tobą przez życie...
Nigdy nie pojmiesz co się działo w mojej psychice.
O czym myślałam gdy patrzyłam w Twoje oczy?
Chciałam po prostu rozproszyć się w rozkoszy...
Nagle czar prysnął, odebrałeś mi to wszystko
Życie stało się sączącą się trucizną"
|
|
|
|
Dodaj komentarz
