 |
To bardzo dziwna rzecz.
Tak samo jak ty,
chciałbym całkiem zapomnieć o różnych rzeczach. Ale im bardziej staram się zapomnieć,
tym więcej sobie przypominam.
Wiesz jak to jest,
że im bardziej człowiek chce zasnąć,
tym bardziej jest rozbudzony.
Tu jest tak samo.
Sam nie bardzo wiem,
dlaczego tak się dzieje.
Przypominam sobie nawet rzeczy,
których nie powinienem pamiętać.
Moje wspomnienia są tak wyraźne,
że wręcz czasem się niepokoję
czy starczy mi miejsca na zapamiętanie
dalszego życia,
skoro tak dobrze
pamiętam przeszłość.
To prawdziwy problem.
|
|
 |
Jestem przekonany,
że wiele rzeczy powinienem
zrobić inaczej.
|
|
 |
Powiedziałabym Ci kilka słów,
ale i tak nic nie zmienią.
|
|
 |
Zawsze zachowuję się jakbym była obojętna,
ale tak naprawdę to umieram od środka.
|
|
 |
Wybacz, że Cię potrzebowałam.
|
|
 |
Nie naprawiaj życia innym dorosłym. Zajmij się swoim. — Beata Pawlikowska
|
|
 |
Ile niewypowiedzianych słów
przepadło na zawsze.
A może ważniejsze były
od tych wszystkich
wypowiedzianych...?
|
|
 |
Po co robić zdjęcia,
które w przyszłości doprowadzą
cię do łez?
|
|
 |
Niedzielne popołudnia są ciche,
spokojne i samotne.
Czytam książki albo słucham muzyki.
Czasami próbuję sobie przypomnieć
wszystkie trasy naszych
niedzielnych spacerów.
Nawet pamiętam,
w co byłaś ubrana.
W niedzielne popołudnia naprawdę
wracają do mnie różne wspomnienia.
|
|
 |
Mówisz w życiu trzeba być kimś.
Czy odejdziesz, gdy będę nikim?
Powiedz mi...
|
|
 |
Nigdy nie przyszło mi do głowy,
że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.
|
|
 |
Było minęło mówią,
a tak naprawdę
to wszystko jest
i nie mija,
bo każda chwila,
każde wspomnienie,
dobre czy złe
zostaje w środku jako wspomnienia,
obrazy malowane czasem
spędzanym z ludźmi.
|
|
|
|