 |
|
brzydzę się swoich wspomnień przerywa ciszę dzwony w głowie toczę znów wojnę myślę, że to jest chore, ile bym dała, żeby zapomnieć
|
|
|
|
nie ma tu dla ciebie miejsca, jak za ściemą leci ściema
|
|
|
|
od ludzi czuje chłód, chociaż krzyczą 'kocham'
|
|
|
|
czuję w powietrzu krew naszych wrogów, znowu, a nasz wspólny niepokój tętni we mnie. niezmiennie z każdym dniem muszę brnąć wciąż do przodu, a przez każdy Twój zawód czuję się nisko i nędznie
|
|
|
|
jak się człowiek raz zawiedzie to żyje pod presją, zresztą sama powiedz - będziesz ze mną?
|
|
 |
|
ja pierdole czemu mi to robisz kiedy kocham cie
|
|
|
|
przecież nie chce cie znać WYPIERDALAJ
|
|
|
|
pomysł z pokochaniem ciebie był naprawde beznadziejny
|
|
|
|
kurwa, jestem proszkiem nasennym, daję ci te klika godzin, bo odszedł ktoś bliski, musisz się z tym pogodzić
|
|
|
|
patrzę na stare zdjęcia i to rodzi uśmiech straszny, wtedy, myśleliśmy, że jesteśmy siebie warci
|
|
|
|
czasem czuję, że się nienawidzimy, że to na niby, że nie ma nas, tylko to głupio przerwać, że mamy rację w tym co mówimy do siebie w nerwach i teraz nie wiem sam, mam w głowie mętlik.. chcę się wyplątać z tej pętli pomiędzy nami. gdybym coś zmienić mógł pomiędzy nami, to dziś bym wolał, żebyśmy się NIGDY nie spotkali. mam dosyć tej jazdy, bo to jest chore, a między nami chemia jest jak między ogniem i wodorem, to się nie może udać, trudno. za sobą mam drzwi, już nie zobaczysz mnie jutro
|
|
|
|
Dodaj komentarz
