 |
|
`A więc to już parę miesięcy odkąd Cię nie ma. Ja wciąż żyję - tak jak prosiłeś. Każdego ranka połykam garść tabletek przeciwdepresyjnych, zgodnie z zaleceniem doktora. Wychodzę z domu dwa razy w tygodniu. Raz na cmentarz i raz do kościoła. Do kościoła. By wykrzyczeć Bogu, wszystko co we mnie siedzi . . Wiesz? Nawet się uśmiecham. Trzy razy dziennie - tak jak prosiłeś. I już nie płaczę. A ludzie mówią, że nie mam serca. I nawet nie wiedzą, że mają rację. Nie mam serca. Zabrałeś je ze sobą
|
|
|
|
...bo zawsze ilekroć wydaje mi się, że już stanęłam na nogach z jakiegoś upadku (porażki)...życie na nowo podcina nogi i rzuca mnie na kolana...tak, że czasem już nie mam sił walczyć o kolejne powstanie...
|
|
|
|
czasem kiedy mówię : " u mnie w porządku " , chciałabym żebyś spojrzał mi w oczy uściskał mnie mocno i powiedział : " wiem, że wcale tak nie jest " .
|
|
|
|
ktoś wypowiedział jego imię a ja uśmiecham się do siebie.
|
|
|
|
ten świat jest jakiś pojebany dziś, nie sądzisz?
|
|
|
|
kiedy myślę, że to dno, ktoś rzuca mi łopatę.
|
|
|
|
czułam, że ta znajomość musi mieć ciąg dalszy. nieważne jaki. po prostu dalszy.
|
|
|
|
I chodź każdy jej powtarza , że nie jest jej wart to ona ciągle sobie wmawia , że jest jeszcze jakiś maleńki przebłysk nadziei i nadal wierzy , że kiedyś on pokocha ją tak jak ona jego.
|
|
|
|
Pozwól mi porozmawiać z Twoim sercem, pozwól abym zapytała co muszę zrobić aby zaczęło bić dla mnie
|
|
|
|
Perfekcyjnie opanowane udawanie obojętności
|
|
|
|
Dodaj komentarz
