 |
|
Naprawdę wierzyłam, że będę Twoją. Teraz dostrzegam jak bardzo bym nie chciała być na jej miejscu, znosić ten chłód, twoje ćpanie i wieczną nieobecność. Nigdy mnie nie potrzebowałeś. Zrozumiałam, że nasza relacja skończyła się tego lata kiedy pokawiła się Twoja przeszłość. | HB.
|
|
|
|
Pamiętaj dziewczyno. ŻONA to zawsze krótszy wyraz niż KOCHANKA | HB
|
|
|
|
Czuję jak patrzysz na mnie swoim łagodnym wzrokiem. Czekasz aż nasze spojrzenia się spotkają. A ja coraz bardziej dostrzegam jak bardzo się myliłam co do Ciebie, jak wiele było w tym spojrzeniu fałszu za każdym razem kiedy przyrzekałeś kiedyś do mnie wrócić. | HB.
|
|
|
|
Ostatni raz mnie pocałuj, pogładź po policzku, przytul tak czule i powiedz, że mnie kochasz. I zniknę z Twojego Świata. | HB
|
|
|
|
Pewnie zastanawiasz się dlaczego unikam Twojego wzroku. Ale jak spojrzeć w oczy kogoś kto znaczył tak wiele i przy tym nie zdradzić się, że w naszym spojrzeniu jest za wiele bólu, cierpienia i łez? Że jedyne czego się pragnie to przytulić go. Jak powiedzieć, że nawet nie zdążyliśmy się pożegnać i opanowało nas za wiele emocji? | HB.
|
|
|
|
Pewnego dnia przestałam się przejmować. Po prostu. I nagle życie stało się lepsze. Nagle przestało być wszystko tak nadludzko trudne. |HB.
|
|
|
|
Nigdy nie będziesz moim błędem, nie powiem Ci, że nie byłeś tego wart. Każda chwila z Tobą czegoś mnie Nauczyła, uszczesliwiła lub zmusiła do refleksji. Nawet jeśli były to ogromne błędy których skutki odczuwać będę do końca życia a blizna z mojej dłoni nigdy nie zniknie. |HB
|
|
|
|
Pozwoliłam mu na więcej niż komukolwiek, pozwoliłam mu się odkryć, pozwoliłam sobie otworzyć się dla Ciebie i na Ciebie. Pozwoliłam sobie posypać pierwszą kreskę, pozwoliłam zabrać moje serce, badać je. Poznawać najskrytsze zakamarki. Rozkochać się w Twoich uśmiechach, spojrzeniach, dotyku. Nieprawdopodobne ile może się zdarzyć i zrodzic z nienawiści. | HB.
|
|
|
|
Nigdy nie widziałam nic gorszego niż smutek w jego oczach. I choć widzę go wesołego, widzę w jego oczach jakieś zmartwienie, brak tego blasku. I choć zranił mnie głęboko jak nikt w życiu, żałuję, że nie mogę go wysłuchać, przytulić. Być chociaż. I zastanawiam się czy narkotyki doszczętnie zjadły mi mózg czy to po prostu znów ta głupia miłość. |HB.
|
|
|
|
Choćby nie wiem co, nie pokażę Ci mych uczuć. Jak bardzo boli mnie nasz koniec. Jak co wieczór umieram z drinkiem w dłoni, drugą już sypię na kreskę. A Ty śpisz i nie rusza Cię nic. Masz wszystko. Żonę, dzieci. Dom. A ja tu umieram, nie wiedzieć czemu. To ty mnie zraniłeś. To ty nie odezwałeś się słowem. |HB.
|
|
|
|
Ta chwila... Nasze spojrzenia się spotykają na krótką chwilę. Zieleń naszych oczy miesza się ze sobą ukazując wiele żalu i cierpienia, wyrzutów sumienia. To te oczy patrzył na mnie z miłością, rozbierały mnie wzrokiem. Te oczy zaćpane, zapłakane, smutne, wesołe czy pijane kochałam. Nadal Cię kocham skarbie. |HB.
|
|
|
|
Kiedy w końcu skończy się ta tęsknota? Kiedy odważę się postawić kropkę przy naszym rozdziale? Nie oszukuj się ani mnie, że było idealnie. Że mogło to przetrwać. Wszystkie moje przypuszczenia okazały się prawdą. Za zasłoną kłamstw i narkotykowego odużenia, wiedziałam, że to niewłaściwe. Że ranię nie tylko siebie ale i tej z którą tak długo kroczysz przez życie. Już wiem jak smakujesz, jak moje serce przy Tobie przyśpiesza, jak boli kiedy je ranisz. Chciałam mieć Cię za wszelką cenę. Wmawialam sobie, że jest dobrze. Że kogoś mam tak drogiego. Niestety, tak naprawdę byłam Ciągle sama. | HB.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
