|
wiem, że nie powinnam. wiem, że robię źle i, że w ten sposób ranię wiele ludzi, ale to jest silniejsze ode mnie. to nie jest tak, że ja o nich nie myślę, że mam głęboko gdzieś ich zdanie i ich troskę. ja po prostu.. to moja ucieczka od życia. od tego, co mnie otacza. od przytłaczających mnie większych, czy mniejszych problemów, od wrogów i nieprzespanych nocy, od łez, które każdego dnia lądują na mojej pościeli, od smutku i bezradności. tak, mogę przynajmniej jakoś oddychać i unosić powieki ku górze.
|
Dodaj komentarz
