 |
|
Powiedziałem Ci na koniec to co chciałaś usłyszeć, wiem, że nie poradzisz sobie z prawdą o sobie, nie chcesz jej znać, wolisz iluzje a mi już wszytko jedno, więc dałem Ci na koniec ostatnią iluzję. Idź w swoją stronę i oby nasze ścieżki się nie spotkały nigdy więcej.
|
|
|
|
Całe moje życie prowadziło mnie do tego momentu, wszystkie błędy wynikające z dziecięcych traum zepchnęły mnie z krawędzi, uderzyłem o dno, rozpadłem się na tysiące kawałków. I dobrze. Wszytko co było źle złożone zniknęło, czyta kartka, nowy początek, składam się w końcu w kogoś kim powinienem być.
|
|
|
|
Zastanawiałem się czasami dlaczego stanęłaś na mojej drodze, po co był mi ten cały ból, ta burza. Dziś wiem, że musiałem zrozumieć jak działa świat, zrozumieć siebie i co muszę zrobić. Dziś nie czuję nic i jest mi z tym dobrze, tak mogę osiągnąć każdy cel. Odebrałaś mi romantyzm, który stał na drodze by stać się w pełni mężczyzną. Dziękuję.
|
|
|
|
Serce oszukiwało mnie tak bardzo, tak długo, twierdziło, że wystarczy mieć Cię choć trochę, ale potem płakało, że już dłużej nie może, że zaraz zatrzyma się z bólu, bo jak można znieść, że jesteś tam, że milczysz bo jest blisko, że wybierasz go codziennie zamiast mnie. Nie jestem więc zły na Ciebie, jestem zły na siebie, bo słuchałem serca, które tak bardzo głodne szczęścia, kazało karmić się złudzeniami
|
|
|
|
To takie przykre, kiedy uświadomiłem sobie, że twoje piękne słowa, te uczucia, gesty i uśmiechy niewiele znaczą jeśli twoje wybory mówią coś innego. To takie bolesne, kiedy wybierasz kogoś innego a ja Cię nadal kocham i wierzę w twoje "kocham".
|
|
|
|
Zanim Cię spotkałem, czułem że czegoś brakuje mi w życiu, kiedy Cię straciłem, nie potrzebuję już życia.
|
|
|
|
Możemy sobie teraz podarować tylko okruchy ale to są złote okruchy, więcej warte niż cała reszta, której nie ma jak pozostawić.
|
|
|
|
Czy mogliśmy rozstać się tak do końca gdy zamiast "żegnaj" mówiliśmy "kocham"?
|
|
|
|
Rok temu pisałem tu o niej. Wtedy tylko się do siebie uśmiechaliśmy mijając, a dziś oboje mamy depresję i nie pozostaje nam nic jak tylko się uśmiechać bo w końcu do nas dotarło, że więcej się nie da, więcej nie powinniśmy, choć bardzo chcemy.
|
|
|
|
Wiem, że trzeba żyć, ale nie czuję tego.
|
|
|
|
Kochać kogoś i nienawidzić zarazem. Pragnąć i nie chcieć nigdy już spotkać. Tak łaknąć odpowiedzi i uciekać przed słuchaniem kolejnych kłamstw. Niech ktoś zatrzyma to szaleństwo
|
|
|
|
Jeśli nie wydarzy się coś, jeśli coś się nie zmieni...
Może wiosna mnie uratuje, może jakiś sukces, może czyjś szczery uśmiech...
Zapomnę, przestanę myśleć, czuć albo coś się zmieni.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
