 |
|
ej, Wasza Wysokość Miłość, gdzie żeś się, kurwa, podziała?
|
|
|
|
- i co? tak krótko?
- tak. pomyłka .
Życiowa.
|
|
|
|
Milczy.
a potem odgarnia mi włosy za ucho i mówi cicho:
- będzie dobrze, poradzisz sobie, dasz radę.
błogosławię balsam, po którym moje włosy są takie nieposłuszne.
|
|
|
|
kilka niedopałków, garść pestek słonecznika, czarne sandałki, wielkie czarnobiałe półbuty, moja granatowa sukienka, płaszcz, jego ciemny garnitur, szara koszula i krawat o ton ciemniejszy. mój dziki kasztan, jego jasny brąz . moje wystraszone myśli i jego myśli, o których nic nie wiem .
|
|
|
|
- nie mam kwiatów! nie mam! zapomniałam!
- kupimy. naprawdę musimy się już zbierać. hej - uśmiecha się do anki.
a ja jestem zazdrosna o ten uśmiech.
|
|
|
|
' a potem okazuje się, że zostawił w dużym pokoju swój iPhon. Choć wiem, że to idiotyczne, mam ochotę wyrzucić go przez okno .
|
|
|
|
I razem, patrząc sobie prosto w oczy, trzymając się za ręce, ponownie uczymy się kosztować smak życia. Bez końca .
|
|
|
|
trudno uwolnić się od tego przytłaczającego wrażenia bezużyteczności każdej mijającej sekundy, każdego gestu, jaki ma się wykonać, jedzenia, jakie się trawi, każdego słowa, jakie czeka na wypowiedzenie.
|
|
|
|
, prawdopodobnie początek ich miłości jest kolejnym złudzeniem ..
|
|
|
|
' w milczeniu słucha, a każde słowo niszczy jej świat . czuje się tak, jakby olbrzymia ręka chwyciła ją za serce i ścisnęła z wściekłością .
|
|
|
|
` nie mogę sobie znaleźć miejsca, na próżno szukam sensu dni `
|
|
|
|
Ona znów płakała. nie darła się, nie wrzeszczała, nie miała jednego ze swoich napadów frustracji i rozpaczy. po prostu płakała
|
|
|
|
Dodaj komentarz
