 |
|
Przeznaczenie zawsze daje Ci dwie drogi. Tą, którą powinieneś pójść i tą którą idziesz
|
|
|
|
Życie jest przygodą, której początek przesądzają inni, zakończenie jest nie po naszej myśli, a o tym wszystkim, co pomiędzy na chybił trafił decyduje przypadek.
|
|
|
|
Chyba nigdy się nie zmienię. Zawsze będę naiwnie sięgać po kubek z gorącą herbatą, a potem dmuchać na oparzenia. Nie przestanę słuchać ulubionej muzyki, nie chcę zmieniać przyjaciół czy zainteresowań. Tak, już pewnie do końca będę łatwowierna, będę ukrywać wrażliwość pod przykrywką wyszczekania i twardej pyskatej panny. Łzy będą lecieć mimowolnie. Nie, nie przestanę się martwić o bliskich, nawet jeśli ode mnie odejdą. W genach mam dawanie serca tym, którzy wcale go nie chcą.
|
|
|
|
Z naukowego punktu widzenia jestem zdrową, nastoletnią dziewczyną, która ma lekką wadę postawy i niekiedy migreny, lecz jest to normalne u młodych kobiet. Jednak by znaleźć powód wszystkich moich nerwów i wybuchów histerii należałoby wniknąć w psychikę.
|
|
|
|
Wszyscy zastanawiają się, z jakiego powodu co jakiś czas znikam na kilka tygodni ze szkoły, z facebook'a, z gadu, z życia. Tłumacząc się, nikt nie wie, że za "niespodziewanym wyjazdem do ciężko chorej babci, zakupami w Paryżu, albo wczasami na Majorce" kryje się taka prawda, prawda, że zamiast robienia zakupów za granicą, leżę sama w szpitalu, przypięta do różnych urządzeń wpierdalam wodę żyłą, leże i czekam aż ten koszmar się skończy aż serce przestanie bić.
|
|
|
|
W życiu stale szukamy wytłumaczenia. Marnujemy czas, usiłując się dowiedzieć dlaczego. Ale czasami nie ma żadnego dlaczego. I jakkolwiek smutno by to brzmiało, do tego właśnie sprowadza się całe wytłumaczenie.
|
|
|
|
Zrozumiałem, że sukces nie jest tym, czego się spodziewasz, nie odpowiada słynnemu równaniu sukces równa się szczęście.
|
|
|
|
Boże, daj mi pogodę ducha, abym godził się z tym, czego zmienić nie mogę, odwagę, abym zmieniał to, co zmienić mogę, i mądrość, abym zawsze potrafił odróżnić jedno od drugiego.
|
|
|
|
Żeby poczuć życie, człowiek musi się skonfrontować z pytaniami, zadać je sobie. To jedyny sposób, by dojść do wniosku, że jednak nie jest się w tym samym punkcie. Rzecz jasna, związana z tym nieodłącznie konstatacja, że to, co jest, nie będzie trwało wiecznie, może wyzwalać smutek, melancholię. Tak czy inaczej, ta mieszanina uczuć to jest właśnie życie. Głębsze, i przez to sensowne.
|
|
|
|
Nie próbuj wypełniać pustki po czymś ważnym, byle czym, nie uznawaj zamienników, nie pozwalaj sobie na substytuty, żadne, przyjaźni, szczęścia, czekolady, miłości, szczególnie na substytuty miłości. Nigdy.
|
|
|
|
Nie myśl o tym, jak długą drogę masz przed sobą. Nie mierz odległości między startem a metą. Takie rachuby powstrzymają cię przed zrobieniem następnego małego kroczku. Jeśli chcesz zrzucić 20 kilogramów, zamawiasz sałatkę zamiast frytek. Jeśli chcesz być lepszym przyjacielem, odbierasz telefon, zamiast go wyciszać. Jeśli chcesz napisać powieść, siadasz i zaczynasz od jednego akapitu. Boimy się poważnych zmian, ale zazwyczaj mamy dość odwagi, żeby zrobić następny, właściwy krok. Jeden nie-wielki krok, a potem kolejny. To wystarczy, żeby wychować dziecko, zdobyć dyplom, napisać książkę, spełnić swoje najśmielsze marzenia. Jaki powinien być Twój następny, właściwy krok? Nieważne, o co chodzi – po prostu zrób to.
|
|
|
|
Młody człowiek zaczyna rozmyślać nad tym co się z nim dzieje i dlaczego tak się dzieje. Takie rozmyślania czasami trwają bardzo długo – przez kilka lat – stąd początek choroby zostaje niezauważony przez otoczenie. Ma on miejsce tylko w głowie osoby chorej. Ukoronowaniem rozmyślań nad problemami egzystencjalnymi jest zazwyczaj przekonanie osoby chorej, że wreszcie wszystko zrozumiała, że wszystko już wie, znalazła odpowiedź na dręczące ją pytania – doznaje swojego rodzaju olśnienia – i to jest właśnie wybuch choroby.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
